W zasadzie powoli możemy zacząć dywagować na temat sezonu ziemnego. Jeszcze 2 spotkania i żegnamy się z hardem na 4 miesiące.
Osobiście nie widzę opcji, żeby ktoś ruszył Nadala w Księstwie oraz Barcelonie, owszem, passa Rafy na hard z jego punktu widzenia jest dość żenująca, jednak żaden z jego pogromców, w tym momencie, nie jest w stanie urwać Hiszpanowi seta na mączce.
W Monte Carlo wystąpią co prawda Djoković i Soderling, ale pierwszy jest daleki od przeciętnej formy, a drugiemu raczej już nie trafi się Nadal ledwo trzymający się na nogach.

Inne scenariusze niż triumf Rafy mogą wystąpić w Rzymie i Madrycie, chociaż te eventy również mogą paść łupem Hiszpana. Niemały wpływ będą miały wyniki Nadala na jego szanse podczas Roland Garros, bo biorąc pod uwagę jego obecną wątłość kondycyjną, to w Paryżu może zdarzyć się podobna historia co przed rokiem.

Czeka Nas bardzo ciekawy okres. Turnieje marcowe pokazały, że kandydatów chętnych do walki o najwyższe laury jest chyba więcej niż w poprzednim sezonie.

Federer - mastersy i Estoril potraktuje zapewne jako przetarcie przed turniejem na kortach Rolanda Garrosa, nie spodziewam się w tych turniejach podprowadzających jakichś spektakularnych zwycięstw, niemniej w Paryżu wydaje mi się być na chwilę obecną jednym z dwóch, o ile nie głównym kandydatem do końcowego sukcesu.

Nadal - największa zagadka tej części sezonu. Niemal pewnym wydaje mi się przełamanie fatalnej passy 11 miesięcy bez wygranego turnieju. Ciekawe, czy będzie w stanie przygotować mistrzowską formę na RG.

Djoković - chyba największe rozczarowanie 1 części sezonu, wydaje mi się, że na kortach ziemnych podniesie swój poziom gry i to dość znacznie (obniżać za bardzo nie ma czego z drugiej strony).

Del Potro - jestem bardzo ciekawy Jego powrotu, jak będzie zdrowy to może namieszać bardzo konkretnie. I nie mam tu na myśli tylko premierowego zwycięstwa w Mastersie ale i walkę o Puchar Muszkieterów.

Murray - bardzo nieobliczalny facet, z jednej strony może być rewelacją turniejów ceglanych ( przy umiejętnym układzie drabinki i wykorzystywaniu słabości rywali), z drugiej zaś nie jest trudnym wyobrazić Go sobie jako zawodnika, który wiosną nie odegra znaczącej roli w ATP Tour.

Davydenko - straci większą część sezonu ceglanego z powodu kontuzji, drugą część będzie szukał dyspozycji z przełomu ostatnich sezonów. Na Niego bym raczej nie stawiał.

Verdasco - ostatnio ustabilizował grę, niestety na dość średnim poziomie. Mam nadzieję, że to się zmieni, bo ma potencjał na naprawdę wartościowe wyniki.

Potencjalni kandydaci do miana "czarnego konia":
Soderling
Cilić

Szansa na udany powrót do czołówki:
Juan Carlos Ferrero

Ja nie będę owijał w bawełnę i powiem, że tak nędznego sezonu na cegle dawno nie oczekiwałem. Bo kto niby ma coś ciekawego pokazać? Federer? Wysoce prawdopodobne jest, że do Madrytu będzie mieć wszystko w głębokim **ju;  Djokovic?  Forma żenująca, pewnie coś ugra, ale raczej dlatego, że nie bardzo będzie kto miał go sprawdzić poważniej. Murray? W ogóle szkoda gadać, ale może tak tragicznie nie będzie, patrz punkt poprzedni. Del Potro?  Przewlekła kontuzja, może w drugiej części będzie groźny.
Davydenko? Kontuzja. Soderling? No coś może zdziała, ale jednak on mnie nie przekonuje. Cilic? Tu może buć ciekawie, o ile zdrowie dopisze, jak nie to bieda. Verdasco? Teoretycznie powienien wymiatać, niestety tu konieczne byłyby elektorowstrząsy. Ferrero? Tykająca kontuzja, choć jeśli będzie w jednym kawałku, może namieszać, ale to już nie ten gracz co kiedyś. Ferrer? Czasem jakby coś grał, ale jakby jednak nie. Almagro? Przemilczmy, chyba że razem z Verdasco udadzą się na leczenie. Monfils? Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie. Pozostaje Bellucci. :D

Natomiast Nadal w meczach z Ferrerem i Bongą pokazał taki poziom cepiarstwa, że należy w nim upatrywać bitego faworyta tej części sezonu.

Fed-Expresso napisał:

Inne scenariusze niż triumf Rafy mogą wystąpić w Rzymie i Madrycie, chociaż te eventy również mogą paść łupem Hiszpana. Niemały wpływ będą miały wyniki Nadala na jego szanse podczas Roland Garros, bo biorąc pod uwagę jego obecną wątłość kondycyjną, to w Paryżu może zdarzyć się podobna historia co przed rokiem.

Nadal jest w patowej sytuacji , bo musi wygrywać , a przy okazji kombinować by robić to jak najmniejszym nakładem sił . Z takich kalkulacji mało kiedy wynika coś pozytywnego , tak czy owak na dziś to w Nim upatruje faworyta RG

Federer - W turniejach podprowadzających pod Rg jego gra może wyglądać względnie dobrze , jak również śmieszno i straszno . Tak więc zdecydowanie spodziewam się balansu w wymienionych fazach . W Paryżu za to Roker na rzęsach stanie , i w sprzyjających okolicznościach cud zdarzyć się może :D

Djokovic - Wypada mu , powinien , a nawet musi zaprzestać praktyk metodycznego partaczenia !  Miałbym życzenie by  kontekst Rg po turnieju w Monaco znalazł zastosowanie w starym przysłowiu o rosnącym apetycie . Tylko tyle ;)

Del Potro - Rotrenowany Palito raczej nie odegra pierwszoplanowej roli w wykopkach , nad czym ubolewam .

Murray - Po tym gagatku wiele dobrego można się spodziewać . Ma styl pasujący do mączki , tenisową rakietą operuje prawie tak sprawnie jak Michał Wołodyjowski szablą ... ale pewnie jak to szkot "oszczędzi" nam tych popisów :] w innym razie w Paryskim turnieju szansa na nawiązanie do Henmanowskiego półfinału z 2004 ;)

Davydenko - To samo co u Del Po . Wypadł z karuzeli i trudno będzie się wkręcić ponownie :/

Verdasco - Żadnych rewelacji nie wróże .

Dlatego, tak naprawdę wszystkie emocje związane z przewidywaniem przyszłości skończą się zapewne po Korolo.
Nie ma żadnej konkurencji Nadal na cegle, ci którzy mogli by nawiązać walkę, co nie jest jednoznaczne z meczowymi szansami, są daleko poza formą.

Federer skupia się tylko na Paryżu i na pewno nie będzie gryzł cegły , żeby ograć Nadala w Rzymie czy Madrycie, jeśli Hiszpan będzie dobrze dysponowany.
Problemem są tylko godziny oraz wysiłek potrzebny do osiągnięcia sukcesów przez Rafę, bo przeciwników w postaci tenisistów to on nie ma żadnych w tej chwli.

Sydney napisał:

Del Potro - Rotrenowany Palito raczej nie odegra pierwszoplanowej roli w wykopkach , nad czym ubolewam .

Zdaje się, że chyba w ogóle nie weźmie udziału w tym wykopkowym przedsięwzięciu...

Jestem bardzo ciekawy występów na clayu Cilicia no i nie zapominajmy o Soderlingu. ;)

Ciliciowi też mam zamiar bliżej przyjrzeć się w tym okresie , tak po prawdzie to od dwóch lat wyczekuje jakiegoś  spektakularnego wyniku z jego strony na mączce , bowiem Marin zaraz będzie pięć lat po triumfie w juniorskim Rg , i to chyba czas chyba najwyższy zacząć spełnić się w dorosłej praktyce .
Co do Sodzika to nie wiem  :niewiem:  . Jeśli Robin znów miałby wykuć mistrowską forme na Paryżu i przy okazje chyba w ćwierćfinale raz jeszcze poskromić Rafała no to ma moje przyzwolenie , ale wierzyć w takie święto lasu , to nie wierze .

To okropne mieć rację. :P  Słabiutkie to Korolo było; Mary szybki wylot, Djoko dał na początku trochę nadziei, ale w półfinale wróciła stara bieda, Nando zaliczył finał tylko po to, by ugrać w nim gema; Nadal wygrał bez żadnych problemów, najwięcej kłopotów sprawił mu Ferrero, ale i tak nawet seta nie urwał.

W zasadzie bylo to do przewidzenia.
W sytuacji, gdy Federer pokazuje cokolwiek jedynie w Szlemach, droga do wygrywania turniejow na cegle dla Nadala jest calkowicie otwarta.
Co wiecej, korzystajac z beznadziejnej dyspozycji czolowki i ludzi, ktorzy jako tako moga podjac walke z Hiszpanem, Rafa wygrywa sobie turniej rangi MASTERS w stylu, ktory bylby szokujacy nawet wtedy, gdyby Hiszpan wystartowal w challengerze i mial rywali adekwatnie z tego poziomu.

Niepokojaco to wyglada jesli idzie o jakiekolwiek emocje, no bo nie wiem czym tu sie fascynowac? Zakladac sie miedzy soba o to, kto cudem dociagnie do tie-breaka?
Zakrawa to na farse w chwili obecnej.

Przy takiej obsadzie wiadome było że tak to sie skończy.Djoko bez formy był już w Miami,więc nawet gdyby ugrał w MC finał to za wiele do powiedzenia by w nim nie miał.Tak już będzie co roku w Monte Carlo,bo nie zapowiada się na to by któryś z młodych był talentem na clay'u w takiej mierze co Nadal,choć w Rzymie i Madrycie powinno być ciekawiej przy dużo mocniejszej obsadzie.W moim przekonaniu tydzień mastersa w MC minął jak przeciętna "250" ,np. taki Umag czy Buenos Aires.

Turniej wyraźnie ulega degradacji pod względem emocji,i gdyby nie to że wkład sponsorów w turniej jest wysoki,to nie zdziwiłbym się gdyby Monte Carlo odebrano rangę Mastersa i przeniesiono np. do Ameryki Płd.

Jacuszyn napisał:

... nie zdziwiłbym się gdyby Monte Carlo odebrano rangę Mastersa i przeniesiono np. do Ameryki Płd.

Nawet nie ma takiej opcji. Strefa czasowa i 'napakowanie' kalendarza jest tutaj przeszkodą.

Z resztą posta się zgadzam. Poziom marny i z każdym rokiem coraz marniejszy. Za krótki jest sezon na mączce w stosunku do ilości ważnych turniejów. Co 2 tyg. trzeba grać Mastersa, a po drodze jest jeszcze taka wisienka jak Barcelona, która finansowo niewiele odbiega od MC. Najlepiej jakby zmienili rangę na "500", chociaż to też jest nierealne, bo kolejny Masters trafiłby na hard. Z pewością pozostanie status quo i będziemy zmuszeni oglądać taką mizerię.

W dodatku na organizację turnieju w Madrycie są skargi zawodników.Sam Rafael Nadal,którego zmiana nawierzchni powinna cieszyć,stwierdził rok temu,że cieżko sie gra w Madrycie,i nie tylko on tak mysli,za nim jest grupa krytyków,co tylko turniejowi zaszkodzi.

A o co dokładniej się rozchodzi?

jaccol55 napisał:

A o co dokładniej się rozchodzi?

Konkretnie o Madryt pytasz,czy o cały temat?

Pytam o Madryt, co dokładniej im nie pasuje. ;)

Nadal się skarżył na to,że korty są położone zbyt wysoko nad poziomem morza i dlatego się ciężko gra.A co do reszty to nie pamietam o co im chodziło.

No tak, bo to wina organizatorów, że Madryt leży na takiej wysokości, a nie innej. :lol: W grę wchodzi przeniesienie do Hamburga, ale wątpię, żeby taki powód trafił do ATP, skoro argumenty zawodników o przemęczeniu sezonem mają w nosie.

Nie przeniosa do Hamburga,Hiszpanie nie dadza sobie odebrac mastersa,ponadto Hiszpania jest niewatpliwie tenisowa potega i zasluguje na mastersa u siebie.

Wygląda na to, że już nie bardzo jest o czym dywagować.  W to, że prawie 29 letni papcio, rozegrawszy od stycznia 5 spotkań(na żenującym poziomie w dodatku), będzie w stanie powalczyć że świeżutkim jak wiosenny poranek Rafałem, to już chyba nawet ja nie wierzę. Można liczyć, że Djoković się wreszcie odnajdzie, Portka i Denke skleją, Soda dozna jakiejś kolejnej iluminacji, itp, itd...; ale tak naprawdę karty są już chyba rozdane i kibice zawodników innych niż Nadal mają wakacje do połowy czerwca(jeżeli tylko, ale to jeszcze nie miejsce i czas by to rozważać).

Ja nietypowo wstrzymam sie z panikowaniem.

Bedac w tym samym punkcie sezonu dokladnie rok temu, kazdy juz rozdawal Nadalowi Puchar Muszkieterow, tytul w Londynie i Bog wie co jeszcze. Wspominanie o jakichkolwiek szansach Federera, ktory gral jak ostatni kolek i przegrywal co sie dalo, wywolywalo wtedy w najlepszym wypadku usmiech politowania.

Poki co, to Szwajcar wygral pierwszego w tym roku szlema w znakomitym stylu, a raczej oczywiste sie wydaje, ze wobec 29 lat na karku jest w stanie zbudowac optymalna dyspozycje ledwie kilka razy do roku. Takiej zapewne bedzie szukal w okolicach Madrytu, byc moze uda sie na Roland Garros, a jestem przekonany, ze na Wimbledonie zobaczymy juz wlasciwego Rogera.

Ale ja celowo napisałem WYŁĄCZNIE o cegle. I powtarzam, średnio widzę szanse na Feda z AO, tylko taki może powalczyć z Nadalem, którego nikt będzie miał odwagi pocisnąć. Na tę zaś chwilę, nie widzę żadnych kandydatów do tego.

Na te chwile zdecydowanie nie, jednak jezeli juz patrzymy w perspektywie RG, to wedlug mnie pierwsze ostrozne proroctwa mozna produkowac po finale Madrytu, gdzie najpewniej Federer , Nadal i Djokovic beda znajdowac sie blisko swojej dyspozycji podczas paryskiego turnieju.

Nie wiadomo, jak dlugo beda dochodzic do formy(o ile w ogole dojda) Del Potro i Davydenko.

http://www.atpworldtour.com/News/Tennis … April.aspx

Statystyki Sharka, Nadal od 2005 ma bilans 159-6 na cegle. :D


Jeszcze do poczytania: http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/ … 094631.ece

52 mecze na cegle? :o  Niezły hardkor z Rafiego był. :D

W 2005 roku Nadal zagrał w turniejach w Ameryce Płd, w lutym, a po wczesnej proażce w Wimbledonie pojechał do Bastad i Stuttgartu. Stąd tak gigantyczna liczba.

Na chwilę obecną jesteśmy świadkami bardzo nudnego okresu w sezonie. Czołówka daje ciała na całej linii, poza Nadalem rzecz prosta i odpoczywającym Roddickiem. Fajnie, że świetni zawodnicy z drugiego planu dostali szansę się wyszaleć, niemniej nie są oni w stanie zagwarantować takich emocji jak gracze z topu, już nie mówiąc o podjęciu walki z Nadalem. :D

Wielkim i pożądanym plusem tegorocznych wykopków jest cenne zwycięstwo Verdasco w Barcelonie i przede wszystkim przebudzenie Gulbisa, oby nie chwilowe.

Nuuuuuuda dla nas, ale dla sympatyków Rafy to na pewno bardzo szczęśliwy okres. Nie jego wina, że główni rywale albo wtapiają wcześniej, albo się leczą; ogrywa tych co zachodzą najdalej w turniejach i chwała mu za to.

Tragiczny sezon na maczce doprawdy. Nikt poza Nadalem nie pokazuje kompletnie niczego godnego uwagi, w dodatku dwoch ludzi , ktorzy maja tenisowe argumenty by przycisnac troche Hiszpana, przebywa teraz glownie u medykow.

RG dla Nadala, bo rywale albo są za słabi, albo oddają mu mecze; Wimbledon zresztą też, jeśli w finale trafi na Feda, ale to na inny wątek.

Ten temat zamykam, zapraszam do kategorii "Roland Garros".