Pierwszy mecz tenisowy jaki obejrzałem, to potyczka Roddick - Hewitt na USO 01'. Od tamtej pory zacząłem coraz bardziej interesować się osobą Roda jak i tenisem rzecz jasna. Wtedy jeszcze biały sport był jednak u mnie daleko za piłką nożną... Ale jakoś po Mundialu 02' (Występ orłów Engela ) poświęciłem się głównie tenisowi, nie byłem jeszcze wtedy wielkim pasjonatem, ale większe turnieje (głównie szlemy) śledziłem bacznie. Sensem życia i pasją stał się jakoś w 2003 roku, kiedy ten wypaczony kiedyś 'Yankes' zaczął odnosić sukcesy, strzelać serwisem jak z armaty i kłócić się z sędziami. Wtedy zrozumiałem że to na prawdę ten człowiek, ten sport któremu chcę poświęcać swój wolny (i nie tylko) czas. No i tak jest po dziś dzień.

Australian Open 2000, półfinał Agassi-Sampras. Ciężko po takim meczu nie zakochać się w tenisie

wyczesany napisał:

Mnie wciągnął brat. W 2003 obejrzeliśmy finał Wimbledonu, kibicowałem Philipousisowi i wkurzyło mnie, że wygrał "ten z kucykiem". Potem był finał Wimbledonu w 2004 i 2005, tym razem kibicowałem Roddickowi, po przegranej w 2005 uznałem, że nie ma to sensu, więc zacząłem kibicować Fedowi

Haha 10/10.

Wstyd się przyznać, ale podczas finału Wimbla03 też kibicowałem Scudowi, chociaż nie na tyle, by się denerwować z powodu sukcesu Federera. Po prostu byłem przeświadczony, że Roger swoje wygra, a Australijczyk być może gra w swoim ostatnim finale WS w karierze.

Ja zacząłem zdaje się od meczu kobiecego Dokić - Sharapova Wimbledon 2003. Potem Roddick - Rusedski, ten sam turniej. I tak mi zostało, że Roddick, Dokic i Sharapova to moi ulubieńcy.

Pierwszy obejrzany mecz to RG 99(?) Agassi - Medvedev, bez szczególnego zrozumienia, ot tak sobie z ojcem. Chociaż nie jestem pewny, bo pamiętam, że jeszcze jak miałem DSF to kibicowałem Samprasowi przynajmniej 2x w finałach Wimbla. W 2001 usłyszałem o Roddicku, właśnie w meczu z Hewittem na USO, dopiero w 2002 tak naprawdę zacząłem się interesować tenisem z tej racji, że sam zacząłem 'grać'. Po zakończeniu kariery Samprasa przyszło AO 03, mecz Roda z El Aynaouim, gdzie utwierdziłem się, że muszę oglądać ten sport i kibicować Rodowi.

Zanim zacząłem się interesować tenisem to słyszałem zaledwie kilka nazwisk: Sampras, Kafielnikov, Agassi, Moya, Santoro.

O Kafielnikowie usłyszałem przy okazji jego zwycięstwa podczas IO w Sydney. Co do Samprasa i Agassiego to usłyszałem o nich w wiadomościach sportowych, gdy mówili o ich meczu (nie pamiętam o którym, bo nie pamiętam kiedy dokładnie to było).O Moyi i Santoro powiedział mi kiedyś znajomy. Lubił Carlosa, i był wnerwiony, gdy przegrał z Fabryckiem (ja tego meczu nie widziałem).

Ja zacząłem na odwrót niż większość, byłem nawet dosyć oporny, trzeba przyznać.

Ze 4-5 lat temu dołączyłem się do kumpli, którzy szli na kort z nudów. Spodobało się mi i jednemu kumplowi (wchodzi czasem na forum pod nickiem "Blue"), więc graliśmy później ile się dało, kalecząc przy tym niesamowicie. Gdy przyszły wakacje denerwowałem się niesamowicie, kiedy chciałem grać, a Blue mi mówił, że nie, bo gra Federer. Myślałem sobie wtedy "<cenzura>, co mnie obchodzi jakiś Federer?". Taki stan rzeczy utrzymywał się do zimy, kiedy to nie mogliśmy już grać, więc co mi zostało? Zacząłem oglądać tenis w tv. Pomału się wciągałem, choć przeoczyłem jakiś wielki tenis większości zawodników, więc nie wciągnęło mnie całkowicie. No i tak zostało do tej pory. Obserwuję tenis wybierając co bardziej interesujące mnie spotkania.