Safin furious at Wilander

Former world #1 Marat Safin is furious at former trainer Mats Wilander.

"We worked together for a year and I think he should at least show my family some respect" said the Russian. It was at todays press conference after the loss to Nicolas Almagro where Safin went on the counterattack against the Swedish DC captain.

SVD asked Safin whether he followed Dinaras career at close quarters and what he thinks that she is lacking to win a GS title.

"She is world number 1 and there is a lot of pressure for her. She has still been in 3 GS finals and I think that it can come together and she can win one, said Safin and continued. "I was shocked when I saw the Paris final on TV and heard how Wilander on Eurosport totally put her down. He only points out how good he was and how simple he thinks it is to play a GS final and I was very indignant.

"His career was over a long time ago and now he is only a commentator. I can't understand how he can speak like he did. He didn't show Dinara the smallest respect and didn't say a word about how she became number one".

Have you spoken to Wilander about it?

"No, what good would it do, said the two time GS winner who will retire this season and only has 8 tournaments left.

After tennis?

"I don't know, but I will not be a coach. I am tired of tennis".

Więcej:
http://www.menstennisforums.com/showthread.php?t=148050

Safin, the Passion Gone, Exits Quietly

Marat Safin waved to the crowd after losing on Wednesday. Stan Honda/Agence France-Presse — Getty Images Marat Safin waved to the crowd after losing on Wednesday.

At 2:31 p.m. local time Wednesday, Marat Safin’s Grand Slam career expired. It died quietly, with a netted backhand return of serve that gave Safin’s first-round opponent, Jurgen Melzer, a 1-6, 6-4, 6-3, 6-4 victory at Louis Armstrong Stadium.

At 2:31 p.m. Wednesday, Marat Safin’s Grand Slam career expired. It died quietly, with a netted backhand return of serve that gave Safin’s first-round opponent, Jurgen Melzer, a 1-6, 6-4, 6-3, 6-4 victory at Louis Armstrong Stadium.

Safin did not linger. He grabbed his racket bag, slung it over his shoulder and exited stage right as the crowd rose to applaud him and the on-court announcer intoned: “Once a champion, always a champion here. Let’s hear it for Marat Safin.”

Meeting with the press afterward, Safin did not dwell on the defeat. “Could have been better ending,” he said, “but still O.K.” He added, “I don’t care about losses anymore.”

Safin, 29, the 2000 United States Open champion, had decided months ago that this year, his 13th on the ATP Tour, would be his last and that the Open, where he notched his first Grand Slam title, would be the site of his American farewell party. He has over $14 million in career earnings and 15 ATP Tour titles, including the Open title and the 2005 Australian Open crown.

His appetite for touring life – the constant travel and the endless on-court clashes — had died long before his final ground stroke did in Wednesday’s match. “I’ve achieve what I want to achieve and I want to continue with doing something else,” he said, adding, “Which is, I think, fair enough.”

Safin’s skills do not appear diminished –- he served 15 aces and produced 40 winners against 29 unforced errors -– but his passion is gone.

Last month he described his tennis career as “a long, long journey” and said, “It’s quite a long time, so it takes quite a while to relax and just to have a normal life and just get out of pressure and stress day by day and traveling and playing and hitting the balls every day.”

Safin, 29, and his sister, Dinara, the women’s top-ranked player, are the only brother-sister act in tennis to have both reached No. 1. His sister survived a three-set scare in her first-round match. She will not have her brother cheering her on the rest of the way. “I really love my sister,” he said, “but I think she can manage without me.”

Safin recently made a startling admission. “I hate competition,” he said last month. If that’s the case, how did he ever carve out a tennis career that took him to No. 1 in November 2000?

“It’s a miracle, huh?” he said. “It’s a miracle.”

http://straightsets.blogs.nytimes.com/2 … s-quietly/

Mój ulubiony gracz Nikt z taką gracją nie łamie rakiet, kłóci się z sędziami i rozmawia z publiką w czasie meczu, wielka szkoda że kończy karierę

Wywiad z Maratem:

http://www.tennis.com/features/general/ … ?id=189464

Zwycięskie turnieje Marata w przeciągu kariery:

#1 Boston 1999    
R32    Gianluca Pozzi (ITA) 7-5, 7-5
R16    Bob Bryan (USA) 6-4, 7-6(3)   
Q    David Prinosil (GER) 6-4, 6-2   
S    Sjeng Schalken (NED)     5-7, 6-3, 6-1   
W    Greg Rusedski (GBR) 6-4, 7-6(11)

#2 Barcelona 2000
R64    Mariano Zabaleta (ARG) 6-4, 6-4   
R32    Mariano Puerta (ARG)    6-7(2), 7-6(1), 6-4   
R16    Gaston Gaudio (ARG)    6-4, 4-6, 6-4   
Q    Nicolas Lapentti (ECU)     7-6(3), 7-5   
S    Magnus Norman (SWE) 2-6, 7-6(4), 6-3   
W    Juan Carlos Ferrero (ESP) 6-3, 6-3, 6-4

#3 Majorka 2000
R32    Adrian Voinea (ROU) 6-4, 7-6(4)   
R16    Christian Ruud (NOR) 3-6, 7-5, 7-5   
Q    Carlos Moya (ESP) 3-6, 6-4, 7-6(3)   
S    Galo Blanco (ESP) 6-2, 6-2   
W    Mikael Tillstrom (SWE) 6-4, 6-3

#4 TMS Toronto 2000
R64    Jonas Bjorkman (SWE) 6-4, 1-6, 6-3   
R32    Andrei Pavel (ROU) 6-7(5), 6-3, 6-0   
R16    Nicolas Escude (FRA) 3-2 RET
Q    Pete Sampras (USA) 6-4, 3-6, 7-6(10)   
S    Wayne Ferreira (RSA)     6-2, 5-7, 6-4   
W    Harel Levy (ISR) 6-2, 6-3

#5 US Open 2000
R128    Thierry Guardiola (FRA) 7-5, 6-7(5), 6-4, 6-4   
R64    Gianluca Pozzi (ITA) 6-3, 3-6, 6-3, 3-6, 6-4   
R32    Sebastien Grosjean (FRA) 6-4, 7-6(3), 1-6, 3-6, 7-6(5)   
R16    Juan Carlos Ferrero (ESP) 6-1, 6-2, 6-2   
Q    Nicolas Kiefer (GER) 7-5, 4-6, 7-6(5), 6-3   
S    Todd Martin (USA) 6-3, 7-6(4), 7-6(1)   
W    Pete Sampras (USA) 6-4, 6-3, 6-3

#6 Taszkent 2000
R32    Oleg Ogorodov (UZB) 6-4, 6-4   
R16    Michel Kratochvil (SUI) 4-6, 6-1, 6-3   
Q    Jamie Delgado (GBR) 6-4, 6-4   
S    George Bastl (SUI) 6-2, 6-2   
W    Davide Sanguinetti (ITA) 6-3, 6-4

#7 St. Petersburg 2000
R32    Igor Kornienko (RUS) 7-6(7), 6-1   
R16    Chris Woodruff (USA) 6-3, 6-1   
Q    Rainer Schuettler (GER) 6-4, 1-6, 6-3   
S    Jonas Bjorkman (SWE) 6-4, 6-4   
W    Dominik Hrbaty (SVK) 2-6, 6-4, 6-4

#8 TMS Paryż-Bercy 2000
R64    Bye    
R32    George Bastl (SUI) 7-5, 6-4
R16    Sebastien Grosjean (FRA) 6-2, 7-6(4)   
Q    Alex Corretja (ESP) 7-6(5), 6-3   
S    Juan Carlos Ferrero (ESP) 6-2, 6-2   
W    Mark Philippoussis (AUS) 3-6, 7-6(7), 6-4, 3-6, 7-6(8)

#9 Taszkent 2001
R32    Noam Okun (ISR) 6-4, 6-2   
R16    Marc Rosset (SUI) 6-4, 7-6(3)   
Q    Kristian Pless (DEN) 3-6, 6-1, 6-2   
S    Sargis Sargsian (ARM) 6-7(3), 6-3, 7-6(5)   
W    Yevgeny Kafelnikov (RUS) 6-2, 6-2

#10 St. Petersburg 2001
R32    David Prinosil (GER) 6-4, 6-2   
R16    Alberto Martin (ESP) 6-7(6), 6-4, 7-6(6)   
Q    Goran Ivanisevic (CRO) 6-3, 7-6   
S    Yevgeny Kafelnikov (RUS) 6-7(4), 6-2, 6-4   
W    Rainer Schuettler (GER) 3-6, 6-3, 6-3

#11 TMS Paryż-Bercy 2002
R64    Bye   
R32    David Nalbandian (ARG) 6-3, 6-2   
R16    Sjeng Schalken (NED) 7-5, 7-5   
Q    Nicolas Escude (FRA) 6-3, 5-7, 6-3   
S    Carlos Moya (ESP) 7-5, 7-6(4)   
W    Lleyton Hewitt (AUS) 7-6(4), 6-0, 6-4

#12 Pekin 2004
R32    Alex Bogomolov Jr. (USA) 6-4, 7-5   
R16    Hao Lu (CHN) 6-2, 6-2   
Q    Kevin Kim (USA) 6-2, 6-4   
S    Jarkko Nieminen (FIN) 6-2, 6-4   
W    Mikhail Youzhny (RUS)W 7-6(4), 7-5

#13 TMS Madryt 2004
R64    Bye
R32    Feliciano Lopez (ESP)    7-5, 6-7(5), 6-3   
R16    Stefan Koubek (AUT)    6-3, 6-3   
Q    Luis Horna (PER) 6-4, 6-4   
S    Andre Agassi (USA) 6-3, 7-6(4)   
W    David Nalbandian (ARG) 6-2, 6-4, 6-3

#14 TMS Paryż 2004
R64    Bye    
R32    Ivan Ljubicic (CRO) 6-7(1), 6-3, 7-5   
R16    Jurgen Melzer (AUT) 6-2, 7-5   
Q    Lleyton Hewitt (AUS) 6-4, 7-6(2)   
S    Guillermo Canas (ARG)  6-2, 7-6(5)   
W    Radek Stepanek (CZE)  6-3, 7-6(5), 6-3

#15 Australian Open 2005
R128    Novak Djokovic (SRB)     6-0, 6-2, 6-1   
R64    Bohdan Ulihrach (CZE) 6-4, 6-1, 6-3   
R32    Mario Ancic (CRO) 6-4, 3-6, 6-3, 6-4   
R16    Olivier Rochus (BEL) 4-6, 7-6(1), 7-6(5), 7-6(2)   
Q    Dominik Hrbaty (SVK)     6-2, 6-4, 6-2   
S    Roger Federer (SUI) 5-7, 6-4, 5-7, 7-6(6), 9-7   
W    Lleyton Hewitt (AUS) 1-6, 6-3, 6-4, 6-4

Ponadto był finalistą w 12 turniejach:
- 2008 - Moskwa
- 2006 - Moskwa
- 2005 - Halle 
- 2004 - Estoril, Australian Open
- 2003 - Barcelona 
- 2002 - TMS Hamburg, Australian Open
- 2001 - Dubaj
- 2000 - Indianapolis,  TMS Hamburg
- 1999 - TMS Paryż

11.11.2009 - Marat Safin zakończył profesjonalną, tenisową karierę po porażce w meczu II rundy Mastersa w Paris-Bercy.

Safin bows out with Del Potro loss

Marat Safin, widely regarded as one of the most gifted players of his generation, brought down the curtain on a chequered career when he bowed out to US Open champion Juan Martin del Potro in the Paris Masters.
Marat Safin of Russia returns the ball to Juan Martin Del Potro of Argentina during their match in the Paris Masters.

Safin's swansong in the second round came against a player whose career resembled his own in many ways.

Like the Argentine, Safin won his first major title at the US Open at the same age, nine years ago.

Typically, the volatile Russian did not go quietly, criticising fellow former world number one Andre Agassi this week for revealing his past drug use in his autobiography.

"He feels guilty? So let him just give back his titles, money, his Grand Slams," Safin, 29, said of the American.

Unlike many of his contemporaries who numb the crowds with endless baseline rallies, the gifted Muscovite could never be accused of being boring, whether he was winning or losing.

He dazzled fans the world over with his artistry and antics, which included smashing rackets and dropping his shorts on court after conjuring up a spectacular winner.

Some will remember Safin, well-known for his lavish lifestyle and night-time escapades, for filling the players' box with a bevy of so-called "blondies" at the 2002 Australian Open.

However, many others, including Russian tennis guru Shamil Tarpishchev, felt that Safin wasted most of an enormous talent that could have won him a lot more than two Grand Slam crowns.

Tarpishchev even suggested Safin could have become a dominant force in the game for years to come, comparing him to Michael Jordan, Michael Schumacher and Tiger Woods in their respective sports.

"He had power, agility, speed, everything you need to be a great athlete; not only in tennis," said Tarpishchev, who had followed Safin's career since he started out at Spartak Moscow's tennis school at the age of 10. "Unfortunately, he had the talent but not the desire to be number one."

Safin burst on to the tennis scene as a carefree teenager in 2000, winning seven titles that year - the most on the ATP Tour - including a shock, straight-sets victory over Pete Sampras in the US Open final.

Following his breakthrough in New York, many predicted Safin would win more Grand Slam titles but he collected only one more, at the 2005 Australian Open.

Safin, who won 15 singles titles, rated his triumph at Melbourne Park as his greatest achievement.

"When I arrived for the 2000 US Open, nobody knew me basically," he told Reuters last month.

"Even playing in the final against Sampras I had no pressure whatsoever and everything just fell into place for me.

"On the contrary, in 2005 I had a lot of pressure on me as I wanted to win my second Grand Slam title very badly. Prior to that I had already lost two Australian Open finals (2002 and 2004) and wanted to prove that I was not a one-shot wonder.

"The other reason why I rate the Melbourne win higher than any other is the manner in which it was achieved," added Safin, recalling his 2005 heroics.

He stopped world number one and defending champion Roger Federer in an epic, five-set semi-final, twice coming back from a set down and saving a match point in the fourth-set tiebreak before triumphing in one of Melbourne Park's greatest battles.

He then tamed home favourite Lleyton Hewitt in an emotional final, denying the Australian his most sought-after win.

Sadly, that title turned out to be his last as injuries and an apparent lack of desire derailed his career.

"He was one of the most charismatic and most talented players of the past 10 years," Frenchman Fabrice Santoro, who beat Safin at the 2001 French Open and also retired this week in Paris, said.

"When he beat Sampras at the 2000 US Open, we thought he would stay longer at the top but a couple of years later, Federer put the standards very high. If he wanted to compete with him, Marat needed to practise twice as hard and change his lifestyle. I'm not sure he was ready to do that."

The last few years have been particularly tough for the former world number one as he saw his ranking plummet out of the top 100 in 2006 following a serious knee injury.

He made several attempts to regain his top form, even trying to refresh his mind and body by scaling mountains in the Himalayas in 2007, but he could not turn back the clock.

Occasionally he would show his former brilliance, such as during his surprise run to the Wimbledon semi-finals last year, but more often he would find it hard to break the losing cycle.

Safin, who helped Russia to two Davis Cup trophies in 2002 and 2006, did not seem to care much any more about his rankings, his prize money or whether he won or lost.

He seemed to be in a hurry for his last season to end and looked a relieved man when it was all over.

Still, he had no regrets.

"I've lived my life the way I wanted to, whether scaling the mountains, partying long into the night or having fun playing soccer," he said recently.

"As for my tennis career, I probably could have won a few more (titles) but if it was up to me I wouldn't change a thing."

It will be left to younger sister Dinara Safina to keep up the family tradition. Safina, 23, who held the world's top spot for much of the year before surrendering it to Serena Williams last month, desperately wants to emulate her brother by winning a Grand Slam crown.

http://www.eurosport.yahoo.com/11112009 … -loss.html

KARIERA MARATA W KILKU ZDJĘCIACH

Safin odchodzi, ale tenisowi zostawia siostrę

Obudzić się rano i nie musieć trenować - o tym do niedawna jeszcze marzył Marat Safin, który po dziewięciu latach od wejścia do światowej czołówki pożegnał się w środę ze światem zawodowego tenisa. Ma 29 lat, ale jak głosi hasło wytatuowane na jego prawej ręce, trzeba żyć szybko i ginąć młodo.

Jeszcze dwa dni przed ostatnim meczem zdążył wymierzyć pstryczek w nos Agassiego, stwierdzając, że odkrywający narkotykowe tajemnice Amerykanin powinien oddać wszystko, co wygrał. Safin ostatnio zwyciężał mniej, ale i tak był twarzą tenisa.

Przed trzema laty sięgnął z rodakami po drugi Puchar Davisa, a przed rokiem doszedł do półfinału Wimbledonu. Do elity elit, czołówki federero-nadalowo-dżokowiciowej nie wszedł. W ostatnim sezonie, kiedy było już wiadomo, że w listopadzie powie basta, posiłkował się w turniejach dzikimi kartami, a tych mu nikt nie mógł odmówić. Bo Safin znaczy widowisko.

600 złamanych rakiet

Sędzia kończy zwycięski mecz Safina z Okunem. Rosjanin siada na swoim krześle, będąc przekonanym, że gra będzie toczyła się dalej. To było w ubiegłym roku w rodzinnej Moskwie. Kariera Safina jest naznaczona mnóstwem sprzeczek z rozjemcami.

To skandalista, ulubieniec fanów i zmora sędziów. Podczas Roland Garros w 2001 roku opuścił spodenki w geście celebracji efektownie zdobytego punktu. Gdy natomiast trafiał w siatkę, składał się do płaczu. - Marat jest najlepiej zabawiającym publiczność zawodnikiem ostatniego 20-lecia - stwierdził Jim Courier.

Dlaczego złamał, jak sam przyznaje, 500-600 rakiet? - Bo były zbyt kruche - argumentuje, dodając, że na narzędziach swojej pracy wyżywali się też Alonso, Ivanisevic i Arazi.

Safinettes

Kim były blond piękności, które w czasie Australian Open 2004 były tak zainteresowane biegającym po korcie Safinem? - Jedna z nich szukała "ekstra doświadczeń" ( już ją lubie xDD ), a prawdopodobnie była znajomą Mirnyja - białoruskiego tenisisty, który załatwił jej wizę, żeby mogła chodzić na jego mecze. Ale niestety chodziła na moje, na dodatek razem z koleżankami - tak wyjaśnia znaną historię Marat. (a idź pan w ch*j xDDDDDD - uśmiałam sie )

Dla niektórych wzór mężczyzny o idealnych proporcjach, a do tego bogaty. Safin był i jest pożądanym obiektem seksualnym. - Kobiety są drogie, ale nie płacę im, żeby szły ze mną do łóżka. Najwyżej, żeby po wszystkim sobie wreszcie poszły - zwykł mawiać. (aha ... )

Paryż początkiem i końcem

We wtorek, dzień przed meczem z del Potro, po którym pożegnał się z zawodowym sportem, gościł w redakcji paryskiego dziennika L'Équipe, gdzie wspominał z archiwalnymi zdjęciami swoje najważniejsze turnieje.

Tarbes 1994, turniej "Małego Asa": - Przyjechałem z dwiema różnymi rakietami. Do gry tam zmusili mnie rodzice, którzy mieli problemy finansowe i chcieli przekonać do mnie sponsorów - mówi. To zmieniło jego życie. W tym samym roku wyjechał trenować do Walencji. Sześć lat potem zdobył tytuł wielkoszlemowy.

Roland Garros 1998: - Kiedy jesteś młody i nikt cię nie zna, łatwo jest grać dobrze - wspomina. Tamtej wiosny jako kwalifikant odprawił Agassiego i Kuertena, obrońcę tytułu. Od tego zaczęła się jego wielka kariera, którą zakończył także w Paryżu. - To coś pięknego odchodzić właśnie tu, gdzie to wszystko się zaczęło - mówił w Bercy do publiczności.

Widownię paryską pokochał od razu. - Tylko tutaj nigdy nie zadzwoni telefon komórkowy, ani nie błyśnie flesz. To publiczność koneserów tenisa, a nie piłki nożnej czy koszykówki - mówi. Półfinałową porażkę tam w 2002 roku z Ferrero określa jako wielki zawód. - Móc zmierzyć się z Costą w finale, to byłoby coś!

US Open 2000: - Nie czułem presji w finale z Samprasem. Pokonałem go wcześniej w Toronto. Ale jak on mógł ulec jakiemuś 20-letniemu Rosjaninowi? Ten mecz zmienił moje życie - mówi. 20 listopada został na dwa tygodnie liderem światowego rankingu.

Nie jestem Federerem

Paryska hala POPB kojarzy mu się z ważnymi zwycięstwami. Trzykrotnie triumfował w turnieju ATP, a w 2002 roku w związku z finałem Pucharu Davisa przeżył "jeden z najlepszych momentów w karierze". Rosjanie z Safinem, Kafielnikowem i Jużnym pokonali 3:2 Francuzów na ich terenie.

Na szczyt wspiął się Marat znów na początku sezonu 2005. Półfinał Australian Open z Federerem to jedno z najpiękniejszych widowisk tenisowych ostatnich lat. Trzy sezony wcześniej przegrał w Melbourne finał w Johanssonem: to chce wymazać z pamięci, tak samo jak półfinał z Kuertenem w Paryżu.

Czy mógł wygrać więcej? - Nie jestem Federerem - mówi. - On wykorzystuje cały talent, jaki dostał. Ja jestem inną osobą - tłumaczy. Obrusza się, gdy ktoś zarzuca mu niechęć do ciężkiej pracy. - Zapytajcie moich trenerów, oni powiedzą coś zupełnie innego - odpowiada. W swoim życiu nie zmieniłby niczego.

Wyzwania

Kończy karierę w tym samym czasie, ledwie dzień po Fabrice Santoro. - On ma żonę i córkę, a ja nie mam rodziny i myślę, że to najlepszy czas na zakończenie gry - porównuje się z Francuzem. - On występuje chyba od 1800 roku! - śmieje się.

Przed dwoma laty był znudzony tenisem i chciał wejść na Cho You (8201 m. n. p. m.), szóstą najwyższą górę świata. Jego znajomi, z którymi wybrał się do Nepalu, wyzwaniu podołali. On wycofał się po trzech dniach, choć myślał, że jako sportowiec będzie mu łatwiej. - Nie wziąłem żadnych tabletek. Jedyną rzeczą, która mogła mi pomóc, była whisky. Jeden łyk i ból głowy znika na dwie godziny - mówi.

Nie ukrywa, że wódka pozwoliła mu uspokoić się po finale US Open 2000, kiedy znalazł się w nieznanej sytuacji. - Byłem zbyt młody, nie miał kto mnie poprowadzić - wspomina. Ale wkrótce mógł zauważyć, że wyrasta mu na dorodną pannę siostra Dinara, która także zapragnęła odbijać piłkę rakietą.

Broni dziś małej siostry przed atakami wyszydzającymi ją jako (byłą już) liderkę rankingu WTA. Sam chce studiować prawo ( że jak ?? ), żeby sprawdzić się w biznesie. - Ale tylko podstawy - zastrzega. Zaczyna nowe życie.

* Marat Safin urodził się 27 stycznia 1980 roku. 1,93 m wzrostu; 88 kg wagi. Gra prawą ręką z oburęcznym bekhendem. Jest notowany na 65. miejscu w rankingu ATP, którego liderem był w listopadzie 2000 roku. Wygrał 15 turniejów (tak jak Fibak), w tym dwa wielkoszlemowe (US Open 2000, Australian Open 2005) oraz pięć serii mistrzowskiej (Toronto 2000; Paryż-Bercy 2000, 2002, 2004 i Madryt 2004). W 2002 i 2006 roku zdobył Puchar Davisa. Rozegrał 689 meczów (bilans 422-267).


www.sportowefakty.pl

Ostatnio edytowany przez Lena (13-11-2009 20:49:26)

Safin will be missed
Marat Safin has been a breath of fresh air for tennis. At the peak of his powers, he was a revelation.

When he beat Pete Sampras at the 2000 US Open final he absolutely destroyed Sampras when he was at his peak. It was perhaps the finest tennis performance of the past 10 years. There have been better matches, it was so one sided, but the way he demolished Sampras was phenomenal.

And then the Australian Open semi-final against Federer was quite amazing. It was the best match I've ever seen. It was better than all the Wimbledon finals that people have been saying are the best matches of all time.

It is probably appropriate that he is bowing out in Paris, having won there three times, and he does enjoy it there. Possibly he enjoys it too much. He is a man who lives life to the full and after the US victory, he went off the rails a little bit.

I met him at the 2002 Australian Open and he turned up with the most exotic girlfriends in his box and he lost, he seemed to get tired against Johannsson. He came into the press conference and smiled and sais ‘sorry, I've been unprofessional. Everyone knew what he meant and that kinds of honesty is great.

But he has not been that good to himself and his record could have been so much better.

I understand he has made fortunes and invested his money very well and he is an extremely wealthy man. His record could have been better had he been more professional but then you would have lost some of the magic that is Safin which is so unpredictable and why we love him.

He lost his focus but got it back a couple of years ago and made a real effort to get himself fit and I am surprised that he has not achieved more in the last couple of years. I thought he would go out with a bit more of a bang than he has.

The problem is I think he wanted it too much and come crucial points he ahs not been able to hack it.

http://uk.eurosport.yahoo.com/tennis/si … ticle/609/