Można do tego dodać, że płacze gdy ktoś serwuje mu na ciało.

Może i niezbyt eleganckie, lecz przygotowanie fizyczne jak wspominałem nie jest najmocniejszą stroną Magika(paradoksalnie gra najdłużej z wszystkich)
Zobaczymy co będzie robił "serwujący na ciało" mając 36 lat. 
Co najwyżej ryby łowił.

Dobra, dajmy mu spokój facetowi. Kariera ku końcowi się zbliża bardzo szybko, więc niech sobie pogra jeszcze. Zasłynął jako gracz nietypowy, i w zasadzie tylko tym.

Przez czołowych graczy był lany jak dziecko, i trzeba to jednoznacznie stwierdzić, jednak na pewno ze względu na wrażenia wizualne zapisze się w jakiś sposób w historii tego sportu.

Fed-Expresso napisał:

Przez czołowych graczy był lany jak dziecko, i trzeba to jednoznacznie stwierdzić, jednak na pewno ze względu na wrażenia wizualne zapisze się w jakiś sposób w historii tego sportu.

Jak na warunki fizyczne jakimi dysponuje to wyniki ma naprawdę niezłe. Ja bym dodał do tego wszystkiego co napisaliście, że jest to niesamowicie sympatyczny facet.

Janie, Ty tutaj nie wyzywaj od płaczusiów Magika, bo jeszcze w styczniu prosiłeś Go by ograł Kolbę w 2 rundzie AO

EDIT:
O narody, cztery tysiące .

Szkoda że Magik z Tahiti kończy karierę bo jego gra była lekiem kojącym Uwielbiałem patrzeć jak Santoro doprowadzał do frustracji potężnych chłopów, jak np Safin ( chociaż Marata było mi wtedy żal)

Patrząc okładkę, jeszcze bardziej się dziwie jak on takim  dziwnym chwytem może odbijąc piłki ???

Ostatnio edytowany przez szeva777 (15-10-2009 21:08:04)

Fed-Expresso napisał:

Dobra, dajmy mu spokój facetowi. Kariera ku końcowi się zbliża bardzo szybko, więc niech sobie pogra jeszcze. Zasłynął jako gracz nietypowy, i w zasadzie tylko tym.

Nie tylko Fabrice ponoć wyznał we francuskim programie TV, że nie ma zamiaru kończyć kariery po sezonie i chce zagrać co najmniej w Melbourne w styczniu. Po co? Jeżeli to mu się uda to zostanie pierwszym graczem w historii, który uczestniczył w eventach WS na przestrzeni 4 kolejnych dekad!

Oto cytat z MTF:

Tonight, during a french TV show, Santoro said that he does'nt want to retire anymore at the end of the year and that he was going to play at least Melbourne next year in order to play GS during four consecutives decades. He said that he was still surprise by his level and feeling competitive. Was he serious ? We'll probably figure out in Bercy.

No to powodzenia. Jak tylko zdrowie pozwoli to graj Magiku i cały przyszły sezon

ATP w Paryżu: Santoro rozegrał ostatni mecz w singlu

Francuz Fabrice Santoro przegrał w niedzielę 4:6, 3:6 z Amerykaninem Jamesem Blakem w pierwszej rundzie turnieju tenisistów rangi ATP Masters 1000 na twardych kortach w paryskiej hali Bercy (z pulą nagród 2,75 mln euro). Był to ostatni pojedynek singlowy w karierze 36-letniego Santoro.
"Tenis przyniósł mi wiele zabawy i miłych zdarzeń, ale teraz muszę złapać głębszy oddech i odpocząć" - powiedział przed zejściem z kortu Francuz, który w paryskiej imprezie wystąpił po raz 15.

Santoro, który w grudniu skończy 37 lat, jest najstarszym tenisistą startujących w obecnym sezonie w ATP Tour. W Bercy wystartuje jeszcze w deblu, razem z rodakiem Sebastienem Grosjeanem, a ich pierwszymi rywalami będą Szwed Johan Brunstroem i Jean-Julien Rojer z Antyli Holenderskich.
Jeśli Francuzi wygrają ten pojedynek, to w 1/8 finału trafią na Mariusza Fyrstenberga i Marcina Matkowskiego, rozstawionych z numerem siódmym. Polacy w pierwszej rundzie mają "wolny los".

Santoro wygrał w karierze sześć turniejów w singlu i sześciokrotnie ponosił porażki w finałach imprez rangi ATP Tour. Większe sukcesy odnosił w deblu, w którym triumfował 24 razy, w tym dwukrotnie w Wielkim Szlemie, zwyciężając w Australian Open w latach 2003-04. Na korcie zarobił blisko dziesięć milionów dolarów.

http://sport.onet.pl/74445,1248732,2074 … omosc.html

The Net Post: Adieu, Fabrice

Adieu, Fabrice. Or is it finally au revoir? Fabrice Santoro played what everyone assumes was his final match on home soil yesterday, in what was the end of a rare tennis fashion. We not only saw a man who invented shots no one else would imagine playing but he was still bamboozling the opposition as he approached his 37th year.

The roof was almost taken from the Palais Omnisports yesterday when Santoro beat his retreat, exchanging sweaty shirts with American James Blake at the end of a straight-set first-round defeat. The Net Post was happy to sit in on his press conference, from which the answer to an initial question (yes, it was about the emotion of calling it a day) showed how much we shall miss him.

Why spoil the quote by interrupting it? "Before coming onto the court, I was in the locker room with two close friends and my dad. We were joking. We made a few photos. We tried to immortalize the moment," he said. "We knew it might be the last time. When I left the locker room, I immediately focused on the match. I knew I was ready, because I practiced very well during the past days. I worked hard, I had no pain. I was playing well during practice, but this doesn't mean you can play a high-level match. So I wasn't sure.

"I was able to hold my serve. I was the first one to break him. It was a very intense match with high-level tennis. But that feeling of thinking [as I was] coming out of the locker rooms that it might be the last time I would walk down those steps and be in the middle of this huge arena is something very difficult to express. Although I am the one who made the decision eleven months ago to put an end to my career, I still know that many things are going. I'm going to miss many things, and I know the crowd will. I will miss the crowd, and even coming here to press conferences is something I will miss because we have been seeing each other for many years and all these rituals I had in my life are going to disappear.

"So something will be missing. This is why we were talking about a first death or mourning, but on the other hand, I feel relieved, because I think finally I will be able to live normally. I will ask less from my body now. I can thank my body. I was lucky, but I will be able to rest a little bit more. I respected my body but I really pushed my body as far as I could, and I really ran a lot, so you have to know when to stop, especially when I'm going to turn 37 in a month."

And he said he was delighted to have been playing Blake - like Santoro, a thoroughly decent man - in his final match. "Out of 48 players here, there are two or three who wouldn't have given me a hug like Blake did. So I didn't want to play against them." When asked for names, Santoro replied: "It's in my book. Just read it. [Tomas] Berdych, for example. I wouldn't have liked that. Well, first, he [Berdych] is a very good player and he certainly would have won, but, well, this is not really important, but he would have had no emotion. And I wouldn't have given him my T-shirt, anyway, so..."

He had all the grand slam T-shirts. He played in 69 of the major tournaments and reached one quarter-final, in the Australian Open in 2006. He played on each of the centre courts of the world, completing the set last year at Wimbledon when he lost in straight sets to one Andy Murray. He won fourteen times against players who held the No 1 ranking at the time. He is a legend.

http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/ … 908756.ece