Słów kilka o Auckland i Sydney.

      Sezon oficjalnie został otwarty kilka dni temu, jednak nadszedł już czas na przedstawienie kolejnego tygodnia turniejowego – poprzedzającego bezpośrednio pierwszą lewę Wielkiego Szlema, Australian Open. W najbliższy poniedziałek przeniesiemy się do jedynego turnieju rozgrywanego w Nowej Zelandii – Auckland oraz do najbardziej rozpoznawalnego miasta Australii i Oceanii – Sydney. W turniejach tych biorą raczej udział zawodnicy z dalszych pozycji rankingowych, którzy nie oczekują po sobie zbyt wiele w nadchodzącej wielkimi krokami Aussie.



    Turniej Heineken Open, rozgrywany jest z małymi przerwami od 1956r. Auckland jest największym miastem Nowej Zelandii, mimo, że nie jest jego stolicą. Znajduje się w północno-zachodniej części północnej wyspy. Aglomerację zajmuje obszar nieco ponad 500km2 i zamieszkuje ją blisko 1,5 mln osób. Jako ciekawostkę dodam, że jednym z miast członkowskich Auckland jest... Brisbane. Turniej rozgrywany jest w najcieplejszym miesiącu w Nowej Zelandii, jednak temperatury są znośne i wynoszą ok. 20°C. Obiekt ASB Tennis Center na którym rozgrywany jest turniej, został poddany rozbudowie w poprzednim roku, jednak znalezienie informacji jakie zmiany i gdzie one zostały dokonane stanowi karkołomne zadanie. Z tego co udało mi się zorientować, trybuny zostały rozbudowane i zadaszone. Do informacji publicznej została podana wiadomość, że w tym roku ma zostać zainstalowany dach nad kortem głównym. W całym kompleksie znajduje się 10 kortów, które są wyłożone nawierzchnią Rebound Ace (ta sama znajduje się m.in. w Doha), wszystkie są oświetlone. Być może nawierzchnia została zmieniona przed tym sezonem na Plexicushion, jednak po raz kolejny znalezienie potwierdzonej informacji na ten temat graniczy z cudem...



    Najwięcej wygranych spotkań w tym turnieju mają: Philipp Kohlschreiber (wygrana w 2008r.) oraz Dominik Hrbaty (zwycięzca z 2004r) . Obaj zwyciężyli tutaj w 20 pojedynkach, jednak to Niemiec przegrał o 3 spotkania mniej (5) i do niego należy pierwsze miejsce wśród rekordzistów tej imprezy. Wśród aktywnych turniejowo graczy, na następnych miejscach plasują się: David Ferrer (13-5; zwycięzca z 2007r.), John Isner (10-1; ubiegłoroczny triumfator) i Juan Monaco (10-5). Począwszy od 2003r. zwyciężali tutaj poza wyżej wspomnianymi: Gustavo Kuerten, Fernando Gonzalez, Jarkko Nieminem i Juan Martin del Potro. Wśród przegranych finalistów znajdują się tacy gracze jak: Rafael Nadal, zapomniany z powodu mononukleozy Mario Ancic oraz Juan Carlos Ferrero.

    Przed rokiem turniej padł łupem Amerykanina, Johna Isnera. Wielkolud z Tampa, w drodze do finału pokonywał samych graczy wyspecjalizowanych w grze na mączce. A byli to: Guillermo Garcia-Lopez, Juan Monaco, Tommy Robredo i Albert Montanes. Jego przeciwnikiem finałowym był Arnaud Clement, który w drodze do finału pokonywał nie byle kogo, a byli to m.in.: David Ferrer, Jurgen Melzer oraz Philipp Kohlschreiber. Dla Big Johna jest to jedyny wygrany turniej w dotychczasowej karierze, mimo, że był już w 5 finałach (4 zaliczył w tamtym roku). Francuz Clement, próbował przed rokiem wygrać swój pierwszy turniej po 4 latach, jednak sztuka ta nie powiodła Mu się i przegrał po bardzo zaciętym finale w tie-breaku 3-go seta. Turnieju deblow przed rokiem wygrali Marcus Daniell i Horia Tecau.

    W tym roku z nr. 1 zostanie rozstawiony David Ferrer. Obrońca zeszłorocznego tytułu (John Isner) miał być umieszczony na samym dole drabinki z nr. 2, jednak o dziką kartę do turnieju poprosił Nicolas Almagro i to jemu przypadło w udziale to miejsce. Poza tym rozstawieni będą: Montanes, Monaco, Nalbandian (przed rokiem, po powrocie na korty, był ostatnim zawodnikiem, któremu ranking pozwolił na start w turnieju), Bellucci oraz Kohlschreiber. W turnieju miał zostać rozstawiony również Hiszpański weteran, Juan Carlos Ferrero, który jednak wycofał się z tego turnieju, jak i z innych rozgrywanych na nawierzchniach twardych, z powodu zbyt dużych obciążeń dla kolan. Postanowił rozpocząć sezon od turnieju w stolicy Chile, na nawierzchni ziemnej, w Santiago. Dead line turnieju umiejscowiona jest na 65 miejscu rankingowym, co jest całkiem niezłym osiągnięciem. W turnieju deblowym mocno atakują Hiszpanie: z jedynką rozstawieni zostaną Marc Lopez i Nicolas Almagro, z dwójką David Ferrer i Albert Montanes. Trzecią rozstawioną parą będą Robert Lindstedt i obrońca tytuły sprzed roku – Horia Tecau. Ostatnimi „uprzywilejowanymi” będą po raz kolejny Hiszpanie – Tommy Robredo oraz Marcel Granollers.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

   

    Przenosimy się teraz do symbolu Australii – Sydney. Stolicę Nowej Południowej Walii zamieszkuje 4,5 mln osób, przez co jest to największe miasto na Antypodach. Historia tego turnieju sięga 1885r., kiedy to turniej organizowali kolonizatorzy. Triumfatorzy rozgrywek reprezentowali Australię w Pucharze Davisa (od 1905r.). Na arenę międzynarodową turniej został wprowadzony równo pół wieku po swojej pierwszej edycji. Wygrywały tutaj takie sławy jak: Rod Laver, Artur Ashe, John Newcombe czy Pete Sampras. Równolegle z turniejem Panów rozgrywany jest również turniej Pań i trzeba przyznać, że laury zwycięstwa zbierały tutaj wielkie osobistości kobiecego tenisa. Ostatnimi laty ikoną turnieju stał się reprezentant gospodarzy - Lleyton Hewitt, który wygrywał tutaj 4 razy (w latach ’00- ’01 oraz ’04-’05). Event od 2000r. rozgrywany jest w Sydney Olympic Park Tennis Centre, który ulokowany jest przy ulicy Roda Lavera. Obiekt ten został wybudowany na potrzeby Letnich Igrzysk Olimpijskich, odbywających się w roku milenijnym. Stadion główny mieszczący 10 000 kibiców, został nazwany imieniem legendarnego australijskiego tenisisty, Kena Rosewalla, który zwyciężał w AO 4 razy. Łącznie jego łupem padło 8 tytułów Wielkoszlemowych, nie skompletował On jednak nigdy wszystkich turniejów tej rangi. Do pełni szczęścia zabrakło Mu jedynie tytułu na kortach Wimbledonu, gdzie dochodził do finału aż 4 razy(!). Jako ciekawostkę dodam, że czwarty ostatni na tych kortach, rozegrał 20 lat po pierwszym z nich. Powróćmy może jednak do naszej rzeczywistości... Obiekt Sydney Olympic Park posiada 16 kortów o nawierzchni Plexicushion, na której rozgrywane jest również od kilku lat AO.



    Jak już wcześniej wspomniałem, ikoną turnieju Medibank Intenational Sydney, wchodzącego w Australian Open Series, jest reprezentant gospodarzy, Lleyton Hewitt i to właśnie on wygrał tutaj najwięcej spotkań. Pokonywał rywali 29 razy, ponosząc przy tym zaledwie 6 porażek – przyznacie, że wynik ten robi wrażenie. Następnie w kolejności są m.in.: Todd Martin (16-4, zwycięzca z roku ’96 i ‘99), Carlos Moya (16-11, finalista z: ’97, ’04 i ’07 roku), Richard Gasquet (14-6; ubiegłoroczny finalista, dochodził również 2 razy do półfinałów ) oraz Pete Sampras (12-1; zwycięzca z roku ’93 i ’94). W ostatnich latach wygrywali m.in.: David Nalbandian, Dmitry Tursunov, James Blake (2 razy) oraz Roger Federer. Przed rokiem najlepszy był Cypryjczyk, Marcos Baghdatis. W drodze po tytuł pokonał: Lindalha, Troickiego, Hewitta, Fisha (3 godzinne spotkanie, zakończone w tie-breaku 3 seta) i Gasqueta. Nazwiska znane i lubiane przez wielu, podobnie jak i samego triumfatora. Był to jedyny skalp Bagiety w tamtym roku (zanotował jeszcze finał w Waszyngtonie  oraz Moskwie, gdzie przegrał z... Troickim, którego tu pokonał w drodze po tytuł). Richard Gasquet w poprzednim sezonie poległ jeszcze w finale Gstaad, jednak w międzyczasie udało Mu się wygrać tytuł w rodzimej Nicei. W tym roku o tytuł zawalczą m.in.: Sam Querrey, broniący tytułu Cypryjczyk – Marcos Baghdatis , Łotysz - Ernests Gulbis, zeszłoroczny finalista tej imprezy – Richard Gasquet oraz Victor Troicki. Dzika karta została przyznana powracającemu do gry po kontuzji, triumfatorowi USO sprzed 2 lat – Juanowi Martinowi del Potro. Ostatnią osoba, która zakwalifikowała się do turnieju jest Andreas Seppi, zajmujący obecnie 52 pozycję rankingową, co stanowi bardzo dobre osiągnięcie organizatorów turnieju. Suma nagród zwiększyła się w tym roku o 50 tys. $ i jest wyższa o nieco ponad 22 tys. $ niż w Auckland.

    W ubiegłym roku w rozgrywkach deblowych zwyciężyli Daniel Nestor i Nenad Zimonjic. W pierwszej rundzie pokonali naszych deblistów, Frytkę i Matkę. Do drugiej rundy doszli za to Łukasz Kubot z Oliverem Marachem.  W tym roku o obronę tytułu nie zawalczą zeszłoroczni triumfatorzy, którzy rozstali się po zakończeniu poprzedniego sezonu. Bitymi faworytami są natomiast bliźniaki z Camarillo, którzy wygrali tutaj przed dwoma laty. Mowa oczywiście o Bobie i Mike’u Bryanach. Ich głównymi oponentami będą Daniel Nestor z Maxem Mirnyim, którzy przecierali sobie w tym tygodniu wspólną drogę w turnieju w Brisbane. O lepszy wynik w tym roku na pewno postarają się Mariusz Fyrstenberg wraz z Marcinem Matkowskim, którzy zagrają ze sobą w parze po raz pierwszy w tym sezonie. Wystąpią tutaj również inne interesujące pary, np.: Moodie/Norman, Bopanna/Qureshi czy Dlouhy/Hanley.

Turniej od 1/4 będzie transmitowany w SportKlubie oraz we włoskiej stacji Super Tennis.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Róznica czasu z Auckland wynosi 12h, a z Sydney 10h.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dodatkowo w Kooyong (dzielnica Melbourne), zostanie rozegrana pokazówka AMMI Classic, w której wezmą udział: Gael Monfils, Lleyton Hewitt, Mikhail Youzhny, Jo-Wilfried Tsonga, Tomas Berdych, Ferdnando Verdasco, Jurgen Melzer i Nikolay Davydenko. -> Temat pokazówki na forum.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

To tyle, do zobaczenia w Melbourne!

Ciekawa góra drabinki - Becker, Young, Ołówek i Falla w jednej ćwiartce
Nie daje dużych szans Łukaszowi na awans. Jeśli pokona Luczaka to w ostatniej rundzie czekać będzie go zapewne Berrer, który w bardzo dobrym stylu pokonał Verdasco.

Drabinka kwali do Auckland daje radę w tym roku. Przed rokiem w 1 rundzie były tylko 2 pary bodajże, obok reszty nazwisk osławione "bye".

Sydney wygląda oczywiście dużo mocniej i naprawdę trudno tutaj o jakieś nieznane nazwisko. Wygląda na to, że TA skończyła już z protegowaniem Tomika i Bernie musi przedzierać się przez kwalifikacje. Berankis ma ciekawą ćwiartkę, ale absolutnie do wygrania. Volandi na hard nigdy niczego wielkiego nie pokazywał, a Beck/Andreev w ostatniej formie są całkowicie w zasięgu Litwina. Liczę na jego awans do MD.

Berankis 61 60

Auckland - drabinka turnieju głównego

[1] FERRER, David ESP vs BYE
QUALIFIER vs KAMKE, Tobias GER
QUALIFIER vs GRANOLLERS, Marcel ESP
BERLOCQ, Carlos ARG vs [8] KOHLSCHREIBER, Philipp GER

[4] MONTANES, Albert ESP vs BYE
GIRALDO, Santiago COL vs GIMENO-TRAVER, Daniel ESP
[WC] VENUS, Michael NZL vs ROBREDO, Tommy ESP
QUALIFIER vs [7] BELLUCCI, Thomaz BRA

[6] NALBANDIAN, David ARG vs FOGNINI, Fabio ITA
DE BAKKER, Thiemo NED vs PETZSCHNER, Philipp GER
HAASE, Robin NED vs CUEVAS, Pablo URU
BYE vs [3] ISNER, John USA

[5] MONACO, Juan ARG vs QUALIFIER
[WC] CLEMENT, Arnaud FRA vs MALISSE, Xavier BEL
HANESCU, Victor ROU vs ANDERSON, Kevin RSA
BYE vs [2,WC] ALMAGRO, Nicolas ESP

------------------------------------------------------------



Sydney - drabinka turnieju głównego

[1] QUERREY, Sam USA vs BYE
DOLGOPOLOV, Alexandr UKR vs QUALIFIER
QUALIFIER vs NIEMINEN, Jarkko FIN
SIMON, Gilles FRA vs [8] LU, Yen-Hsun TPE

[3] GULBIS, Ernests LAT vs BYE
QUALIFIER vs CHARDY, Jeremy FRA
BECKER, Benjamin GER vs STAKHOVSKY, Sergiy UKR
QUALIFIER vs [7] GARCIA-LOPEZ, Guillermo ESP

[5] GASQUET, Richard FRA vs [WC] EBDEN, Matthew AUS
SEPPI, Andreas ITA vs ISTOMIN, Denis UZB
CHELA, Juan Ignacio ARG vs [SE] STEPANEK, Radek CZE
BYE vs [4] TROICKI, Viktor SRB

[6] LOPEZ, Feliciano ESP vs [WC] DEL POTRO, Juan Martin ARG
MAYER, Florian GER vs [WC] WARD, James GBR
STARACE, Potito ITA vs BENNETEAU, Julien FRA
BYE vs [2] BAGHDATIS, Marcos CYP

Kubot chyba znowu jest w formie na początku sezonu to dobrze może obroni część punktów  z zeszłego sezonu. Rywal na pewno do ogrania Tomic niby wielki talent ale to powtarzamy od lat miejmy nadzieje ze Łukasz pokaże jego miejsce w szeregu:)

Łukasz musi wygrywać z takimi rywalami jak Chris, który nie potrafi sie pozbierać po kontuzjach no ale gra u siebie....

Juan na "dzień dobry" z Feliciano. Zapowiada się ciekawy mecz, mam więc nadzieję że transmisja z Sydney będzie już od pierwszego dnia.

Davioz napisał:

Juan na "dzień dobry" z Feliciano. Zapowiada się ciekawy mecz, mam więc nadzieję że transmisja z Sydney będzie już od pierwszego dnia.

Z tego co mi wiadomo to dopiero od czwartku

Szukam w tych drawach GOATa a on już w pierwszej rundzie kwali zatankował. Jakiś kryzys go dopadł. Niepokoje się bo tym samym rosną szanse Rogera w Melbourne.

ATP Sydney: Kubot i Przysiężny odpadli w kwalifikacjach

Łukasz Kubot (ATP 70) i Michał Przysiężny (ATP 86) nie awansowali do głównej drabinki turnieju ATP World Tour w Sydney. Pogromcami Polaków w ostatniej rundzie kwalifikacji okazali się reprezentanci Australii.

Kubot uległ (3:6, 2:6 w 1h03’) Australijczykowi z chorwackim pochodzeniem Bernardowi Tomiciowi (ATP 208). 18-letni tenisista z antypodów to niezwykle utalentowany zawodnik, który wygrał dwa juniorskie turnieje wielkoszlemowe (Australian Open i US Open) i dwukrotnie triumfował w turniejach cyklu ATP Challenger (Melbourne i Burnie). Swój największy sukces osiągnął występując w Australian Open, gdzie w 2009 roku pokonał w I rundzie Włocha Potito Starace (73. wówczas rakietę świata), a rok później przegrał w pięciu setach z Chorwatem Marinem Čiliciem w meczu o III rundę turnieju.

Tomić uzyskał w otwierającej partii jednego breaka, który okazał się wystarczający do rozstrzygnięcia tego seta. Przełamał serwis Kubota w trzecim gemie drugiej partii i niezagrożony zmierzał po końcowe zwycięstwo. Podwójny błąd serwisowy w siódmym gemie ostatecznie pozbawił 28-letniego lubinianina szansy na końcowy triumf. Tenisista z antypodów zdobył w całym spotkaniu 56 punktów przy 40 Polaka. Kubot, który przy swoim drugim podaniu wygrał zaledwie 35 proc. piłek, nie wypracował sobie żadnej szansy na przełamanie serwisu rywala.

Przysiężny w finałowym meczu kwalifikacji uległ (2:6, 6:3, 6:7(2) w 1h45’) Australijczykowi Chrisowi Guccione (ATP 376). 25-latek z Melbourne był klasyfikowany w kwietniu 2008 roku na 67. miejscu w rankingu ATP, ale kontuzja Achillesa znacznie zakłóciła jego tenisową karierę. Reprezentant Australii nie wygrał dotychczas żadnego tytułu singlowego w cyklu ATP World Tour, ale w duecie z Carstenem Ballem triumfował w ubiegłym roku w turnieju debla na kortach trawiastych w amerykańskim Newport. Jego największym sukcesem (i sporą sensacją) było pokonanie w Sydney w 2004 roku trzeciej wówczas rakiety świata, Juana Carlosa Ferrero.

Przysiężny dał się przełamać do zera już w trzecim gemie spotkania, a Guccione powiększył przewagę o kolejnego breaka w siódmym gemie. Polak zrehabilitował się w drugiej partii, kiedy to uzyskał jedyne w tej odsłonie przełamanie, w drugim gemie. Wydawało się, że głogowianin pójdzie za ciosem w decydującym secie, bowiem szybko uzyskał breaka w trzecim gemie. Katastrofa nastąpiła w ósmym gemie, w którym to Przysiężny przy własnym podaniu prowadził 4:3 i 30-30 i Australijczyk wygrał dwie następne piłki. 25-latek z Melbourne szybko odskoczył na 5-0 w tie breaku, przesadzając o losach spotkania.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/2011/ … fikacjach/