Agustín Calleri (ur. 14 września 1976 w Rio Cuarto), tenisista argentyński, zwycięzca turniejów zawodowych w grze pojedynczej i podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.

Praworęczny Argentyńczyk treningi tenisowe rozpoczął w wieku czterech lat. W gronie zawodowców występuje od 1995. Pierwsze lata kariery spędził na startach w imprezach niższej rangi, po raz pierwszy wygrywając mecz w turnieju cyklu ATP Tour w 1999. W tym samym sezonie po raz pierwszy osiągnął ćwierćfinał imprezy tej rangi (w Umagu). W 2000 przeszedł eliminacje do wielkoszlemowego turnieju French Open, by odpaść dopiero w III rundzie (1/16 finału) z Ukraińcem Andriejem Miedwiediewem (finalistą turnieju rok wcześniej). Również w 2000 zanotował III rundę US Open, pierwszy półfinał turniejowy (Kitzbühel, pokonał m.in. Marata Safina) oraz wygrał dwa turnieje challengerowe. W 2001 wygrał trzy challengery.

Dobre wyniki osiągnięte w 2002 pozwoliły Calleriemu na awans do czołowej pięćdziesiątki rankingu światowego. Argentyńczyk był w finale turnieju w Buenos Aires, gdzie nie wykorzystał piłek meczowych przeciwko Chilijczykowi Massú (w pierwszej rundzie tej imprezy wyeliminował wicelidera rankingu Kuertena), ponadto osiągnął kilka półfinałów i ćwierćfinał zaliczanego do Masters Series turnieju w Madrycie, gdzie pokonał Jamesa Blake'a, Thomasa Johanssona i Marata Safina, a nie sprostał Francuzowi Grosjeanowi. Calleri utrzymał również dobrą dyspozycję w 2003, sięgając wreszcie po swoje pierwsze turniejowe zwycięstwo; w finale w Acapulco pokonał rodaka Mariano Zabaletę. Z innym Argentyńczykiem — dominującym wówczas na kortach ziemnych Guillermo Corią — przegrał finał turnieju German Open w Hamburgu. Ponadto w finale w portugalskim Estoril uległ Nikołajowi Dawydience. Rezultaty te dały Calleriemu najwyższą pozycję w rankingu światowym w karierze — nr 16 w lipcu 2003.

Na kolejne turniejowe zwycięstwo Calleri czekał do 2006, kiedy to triumfował w Kitzbühel (w finale z Juanem Ignacio Chelą). W latach 2004-2005 osiągał nieco słabsze rezultaty (jedynie finały turniejowe w Costa Do Sauipe w 2004 i Amersfoort w 2005) i wypadł z czołówki, ale wygrana w Kitzbühel, a także późniejszy finał w New Haven (przegrany do Dawidienki, pierwszy finał Calleriego na innej nawierzchni niż kort ziemny), pozwoliły Argentyńczykowi zakończyć sezon 2006 na miejscu 29. na świecie.

W grze podwójnej do końca 2006 Calleri może pochwalić się dwoma zwycięstwami turniejowymi. W sierpniu 2006 zajmował 79. miejsce w klasyfikacji światowej deblistów.

Od 2000 występuje w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Udziela się zarówno w grze pojedynczej, jak i podwójnej, a bilans jego występów (do listopada 2006) to 13 zwycięstw i 4 porażki. Znalazł się również w składzie Argentyny na finał Pucharu Davisa w grudniu 2006 z Rosją. Występował w 2006 we wcześniejszych rundach Pucharu Davisa, zdobywając punkty deblowe przeciwko Szwedom i Australijczykom (w parze z Davidem Nalbandianem), punkt singlowy przeciwko rezerwowemu zawodnikowi australijskiemu Paulowi Hanleyowi, a także przegrywając z Chorwatem Ivanem Ljubičiciem na otwarcie meczu ćwierćfinałowego (mimo prowadzenia 2:0 w setach).

Agustín Calleri do swoich najlepszych zagrań zalicza jednoręczny bekhend. Często szuka rozwiązań akcji ryzykownymi uderzeniami kończącymi z głębi kortu.

Zwycięstwa turniejowe:

* gra pojedyncza:
2003 Acapulco
2006 Kitzbühel

* gra podwójna:
2002 Vina del Mar (z Mariano Hoodem)
2005 Bazylea (z Fernando Gonzálezem)