mtenis.pun.pl - forum fanów tenisa ATP
Ojciec Chrzestny
THOMAS JOHANSSON
Świetny tenisista zakończył karierę
Były zwycięzca tenisowego Australian Open Szwed Thomas Johansson w wieku 34 lat zakończył sportową karierę.
W 2002 roku w Melbourne Johansson pokonał w finale Rosjanina Marata Safina, zdobywając niespodziewanie swój jedyny tytuł wielkoszlemowy. Poza tym wygrał osiem turniejów ATP. Najwyżej w światowym rankingu był siódmy.
W ubiegłym roku Johansson w parze z Simonem Aspelinem zdobył srebrny medal pekińskich igrzysk olimpijskich w deblu, po finałowej porażce ze Szwajcarami Rogerem Federerem i Stanislasem Wawrinką.
onet.pl
Offline
Administrator
2009: tenisiści, którzy zakończyli kariery
Thomas Johansson (Szwecja, 34 lata), 1 tytuł wielkoszlemowy, 7 miejsce w rankingu ATP
Thomas Johansson zapisał się w historii tenisa jako niespodziewany zwycięzca wielkoszlemowego Australian Open w 2002 roku, kiedy to pokonał w finale faworyzowanego Marata Safina. Został pierwszym szwedzkim triumfatorem w Wielkim Szlemie od US Open 1992 (Stefan Edberg) i pierwszym szwedzkim zwycięzcą w Melbourne od 1988 (Mats Wilander). W czerwcu 2002 awansował na najwyższe w karierze, siódme miejsce w rankingu ATP. W sezonach 2003 i 2004 zmagał się z kontuzją kolana, która uniemożliwiła mu starty w turniejach. W 2005 został półfinalistą Wimbledonu i przegrał zacięte spotkanie z Andym Roddickiem. W 2006 przytrafiła mu się kontuzja oka. W 2008 w Pekinie został deblowym wicemistrzem olimpijskim w parze z utytułowanym deblistą, Simonem Aspelinem (przegrali z Rogerem Federerem i Stanislasem Wawrinką). W czerwcu 2009 poinformował o zakończeniu "długiej i owocnej" kariery sportowej.
Offline
Buntownik z wyboru
Thomas Johansson (ur. 24 marca 1975 w Linköping), tenisista szwedzki, zwycięzca wielkoszlemowego Australian Open w 2002, wicemistrz olimpijski w grze podwójnej z Pekinu (2008), reprezentant w Pucharze Davisa.
W gronie tenisistów zawodowych występuje od roku 1994. Pierwsze zwycięstwo turniejowe rangi ATP Tour odniósł w 1997, wygrywając turniej halowy w Kopenhadze; tydzień później powtórzył sukces, triumfując w Sankt Petersburgu. Rok później osiągnął dwa finały, w Rotterdamie (porażka w finale z Janem Siemerinkiem) i Sztokholmie (porażka z Toddem Martinem. W 1999 wygrał rozgrywki rangi Masters Series w Montrealu, a w 2000 halowy turniej w Sztokholmie. W sezonie 2001 ponownie wygrał dwa turnieje tydzień po tygodniu (oba na nawierzchni trawiastej), najpierw w Halle, a potem w Nottingham.
Największy sukces w karierze odniósł w styczniu 2002, wygrywając wielkoszlemowy Australian Open. Rozstawiony z nr 16. Szwed pokonał w drodze po tytuł m.in. Czecha Jiří Nováka, a w finale okazał się lepszy od Rosjanina Marata Safina. Sukces w Australii pozwolił mu m.in. na udział w turnieju Masters Cup w Szanghaju w listopadzie 2002 (był rezerwowym i zastąpił w jednym meczu Andre Agassiego). Zanotował także znaczący awans w rankingach światowych, w czerwcu 2002 był notowany na pozycji nr 7. na świecie; w klasyfikacji ATP Race, obejmującej wyniki tylko z bieżącego roku, zaraz po Australian Open 2002 wyszedł na krótko na pozycję lidera (28 stycznia 2002).
Rok 2003 był głównie okresem w karierze Johanssona, kiedy leczył kontuzje; w 2004 zwyciężył ponownie w Sztokholmie, wygrywając w finale z Andre Agassim. Ponadto doszedł do finału w Nottingham (przegrana z Paradornem Srichaphanem). W lipcu 2005, po dotarciu do półfinału wielkoszlemowego Wimbledonu, powrócił do czołowej dziesiątki rankingu światowego. W październiku t.r. wygrał po raz kolejny halowy turniej w Sankt Petersburgu, pokonując w finale Niemca Nicolasa Kiefera. W sezonie 2006 osiągnął finał w Sankt Petersburgu (porażka z Mario Ančićiem), a w 2007 w Sztokholmie (porażka z Ivo Karlovićiem).
W grze podwójnej jest mistrzem rozgrywek z roku 2006 w Båstad. Partnerując Jonasowi Björkmanowi pokonał w finale debel Christopher Kas-Oliver Marach. Podczas igrzysk olimpijskich w Pekinie (2008) wywalczył razem z Simonem Aspelinem srebrny medal przegrywając meczu o złoto z parą Roger Federer-Stanislas Wawrinka.
W roku 1998 zadebiutował w reprezentacji Szwecji w Pucharze Davisa, podczas meczu półfinałowego z reprezentacją Hiszpanii; przyczynił się tym samym do końcowego zwycięstwa Szwecji t.r, chociaż w meczu finałowym przeciwko Włochom nie wystąpił. Łącznie w tych rozgrywkach zagrał w 34. meczach - 18. wygrał i 16. przegrał.
W sezonie 2008 był w składzie reprezentacji Szwecji, która wygrała Drużynowy Puchar Świata w tenisie ziemnym. W finale Szwedzi pokonali zespół Rosji 2:1. Johansson wystąpił 4. meczach singlowych (2. wygrał i 2. przegrał) oraz 1. zwycięskim pojedynku deblowym.
Gra pojedyncza (9-5) [edytuj]
Nr Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
1. Zwycięzca 1997 Kopenhaga Dywanowa Martin Damm 6:4, 3:6, 6:2
2. Zwycięzca 1997 Sankt Petersburg Dywanowa Renzo Furlan 6:3, 6:3
3. Przegrany 1998 Rotterdam Dywanowa Jan Siemerink 6:7, 2:6
4. Przegrany 1998 Sztokholm Twarda Todd Martin 3:6, 4:6, 4:6
5. Zwycięzca 1999 Montreal Twarda Jewgienij Kafielnikow 1:6, 6:3, 6:3
6. Zwycięzca 2000 Sztokholm Twarda Jewgienij Kafielnikow 6:2, 6:4, 6:4
7. Zwycięzca 2001 Halle Trawiasta Fabrice Santoro 6:3, 6:7, 6:2
8. Zwycięzca 2001 Nottingham Trawiasta Harel Levy 7:5, 6:3
9. Zwycięzca 2002 Australian Open Twarda Marat Safin 3:6, 6:4, 6:4, 7:6
10. Przegrany 2004 Nottingham Trawiasta Paradorn Srichaphan 6:1, 6:7, 3:6
11. Zwycięzca 2004 Sztokholm Twarda Andre Agassi 3:6, 6:3, 7:6
12. Zwycięzca 2005 Sankt Petersburg Dywanowa Nicolas Kiefer 6:4, 6:2
13. Przegrany 2006 Sankt Petersburg Dywanowa Mario Ančić 5:7, 6:7
14. Przegrany 2007 Sztokholm Twarda Ivo Karlović 3:6, 6:3, 1:6
Gra podwójna (1-1) [edytuj]
Nr Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy w finale Wynik finału
1. Zwycięzca 2006 Båstad Ceglana Jonas Björkman Christopher Kas
Oliver Marach 6:3, 4:6, 10-4
2. Przegrany 2008 Pekin Twarda Simon Aspelin Roger Federer
Stanislas Wawrinka 3:6, 4:6, 7:6, 3:6
http://pl.wikipedia.org/wiki/Thomas_Johansson
Ostatnio edytowany przez Joao (08-07-2010 18:18:41)
Offline