Ja myślę, że w tezie, jakoby między nawierzchniami nie było różnic i grało się tak samo, jest sporo przesady. Owszem, trawa Wimbledonu jest wolniejsza, ale piłka ciągle odbija się nisko i samym przebijactwem niewiele się ugra. Betony i dywany w halach też ciągle zupełnie inaczej oddają rotacje niż cegła.
Popatrzmy na przykład Nadala, przecież on w tym roku zupełnie inaczej grał na trawie i w kilku występach na hard, niż gra na cegle. Bliżej linii, czętsto operował półwolejem i chodził do siatki, więcej płaskich uderzeń, do returnu stawał, wzorem Feda, blisko linii. I dzięki temu wygrywał. Jak na USO, w efekcie trochę słabszej dyspozycji fizycznej, wrócił do swojej gry rodem z mączki; operowania daleko za linią, returnów spod bandy i balonów, to od razu zaczęły się kłopoty, aż w końcu przegrał.
Federer też inaczej gra na cegle, a inaczej na trawie i hard. Co prawda ostatnimi czasy zarzucano mu, że jego betonowa gra stała się za mało ogresywna i że zbyt często wdaje się w długie wymiany, ale to wynikało raczej ze słabszej formy i braku pewności.
W dwóch ostatnich meczach USO widzieliśmy w wykonaniu Szwajcara wzorową grę na tej nawierzchni, szybką, dynamiczna i nastawioną na ofensywe i szybkie kończenie piłek.

I nikt mi nie powie, że można wygrywać wszedzie, grając cały czas tak samo. To robią gracze o ubogim repertuarze, jak np. Davydenko, czy Robredo. Mają swój styl i w nim są mocni, ale pewnego poziomu nigdy nie przeskoczą.
Owszem, styl s&v stał się reliktem, ale w żadnym razie nie wynika to wyłącznie ze zmian w właściwościch nawierzchni, a to, że typowi przebijacze już nie rządzą na mączce, chyba nikogo przesadnie nie martwi.
Już raz, na początku XXI wieku, wydawało się, że przyszłość tenisa wygląda marnie, że będą tylko łupacze i kortowi atleci.
A nic podobnego się nie stało(mówimy rzecz jasna o ATP ), liderem rozgrywek przez długie lata był człowiek, który uosabiał to co w tej grze najlepsze i najpiękniejsze.
Obecne Top 3 też prezentuje się bardzo ciekawie, panowie prezentują jednak mocno odmienne techniki i style, ciężko ich nazwać klonami kogokolwiek, kolejny kandytat do podium, czyli Murray, to też gracz nadzyczaj ciekawy i nieszablonowy. Więc nie jest tak zle, a i przyszłość nie rysuje sie wcale w czarnych barwach.

Ostatnio edytowany przez Robertinho (17-09-2008 18:33:48)

Djokovic nie przypomina Nadala w niczym, ani w technice, ani w mentalności, o reszcie nawet nie wspomne. Pamiętajmy, że Novak zaczynał jako zawodnik grący tenis kombinacyjny, dużo było dropszotów, sztuczek, popisów i absolutnie nie zgadzam się, jakoby miał słabego woleja, przeciwnie, posiada dobre czucie i technike, a że ostanio słabiej gra przy sieci, to efekt małej częstotlowości wizyt w tym rejonie kortu.
Zgadza się, gra Djoko stała się od jakiegoś czasu miarową orką z głębi kortu, co zresztą daje niezłe efekty, ale oni on nie ma do tego zdrowia, ani nie jest jego naturalny styl.

Aha, pamiętaj, że swego czasu Borg regularnie wygrywał i Wimbla i RG dokładnie tym samym lifciarstwem z głębi kortu. Więc nie wybrzydzajmy

Ostatnio edytowany przez Robertinho (17-09-2008 19:28:24)

Nie zachwyca mnie wolej Novaka, uważam, że to jedno z najsłabszych uderzeń tego tenisisty. Dzisiejszy tenis osiągnął fantastyczny poziom, żeby osiągac sukcesy nie wystarczy grac dobrze na jednej nawierzchni, jednym stylem; zmienił się sposób przygotowania zawodników, sprzęt i cały szereg innych czynników, które powodują , że określony sposób gry, w tym s&w, nie jest efektywny. Trzeba łączyc ofensywę z defensywą i dzisiejszy Top 3 jest tego dobitnym przykładem. Nie dostrzegam szarzyzny, wręcz przeciwnie.

Roger Federer 9 dni przed swoją porażką stwierdził, że reputacja trawy jako nawierzchni ultraszybkiej to już przeszłość. Być może szybkość odbijającej się piłki jest podobna, ale ta po kontaktcie z podłożem odbija się dużo wyżej.

Wimbledon Grass Is Green but Slower

WIMBLEDON, England — Nine days before his defeat, Roger Federer was convinced that the grass at the All England Club no longer lived up to its reputation for speed.

Despite the immaculate appearance of Centre Court on opening day, he said, “Obviously, they’re not the fastest courts anymore.”

Eddie Seaward, the head groundskeeper for 20 years, saw it differently.

“The ball comes off the same speed, but I think it comes a little bit higher,” he said. “So you get a little bit higher bounce.”

What is the difference? About a tenth of a second, Seaward calculated.

This may seem insignificant to fans and ordinary players, but not to the world’s top players. They noticed that the soil, seeded with a strain of rye grass that allows the sun to dry the ground more deeply, had changed the speed of play.

Twenty years ago, the ball traveled from Stefan Edberg’s racket to Boris Becker’s a tenth of a second faster. So Tomas Berdych had a split second longer to read Federer’s serves in their quarterfinal matchup this year. Federer had the same benefit, of course, on Berdych’s serves.

In its way, this barely perceptible lengthening of points, Seaward said, may have helped prevent the elimination of grass-court tournaments from the international circuit, a prospect that he said loomed in the 1990s.

“The talk was very much about ‘grass court tennis is finished’ because it was all hard, bang, crash, wallop, and all the rest of it,” Seaward said.

Coaches consulted in the 1990s by the All England Club asked that the surface be adjusted to accommodate a different style of play.

“They said, actually, if you could slow the ball down by a tenth of a second, from one end to the other,” Seaward said, “that’s what they needed.”

Fans of the old school may disagree, but Seaward insists that this has benefited the sport. It has helped preserve the brief grass-court season that begins after the French Open and ends before the United States’ hardcourt and clay-court season, which follows Wimbledon’s finale on grass.

“You’re getting the longer rallies,” Seaward said. “You’re getting different people winning the court championship, you’re getting different players coming through, which is good, I think.”

Clay-court specialists, who once shunned Wimbledon, have been lured back.

Seaward oversees a small company of groundskeepers, numbering 16 at the height of Wimbledon, when they trim the grass on every court by a fraction of an inch each morning.

The current favorite grasses at the All England Club, named Pontiac and Jessica, Seaward said, wear longer and recover more quickly from the pounding to which Federer and others subject it.

And the soil hides no ragged bounces, which can cause the ball to skitter to one side or skip low near the surface.

Here, Federer, Andy Murray and Novak Djokovic agreed.

“There’s no bad bounces,” Federer said. “You can just stick at the baseline, half volley, not panic when a guy moves in.”

Murray said after defeating Jo-Wilfried Tsonga to reach the semifinals: “The courts are very firm so the ball’s bouncing pretty high. There’s not too many bad bounces.”

When he first played at Wimbledon, Djokovic said, it was “the fastest surface in the world.” Now, he said, “in my opinion, it got slower.”

The poet William Blake famously found the universe in a blade of grass. Seaward suggested that the blades of rye growing on Wimbledon’s 19 courts form their own perfect world.

Still, he keeps an eye on test beds planted about 200 miles north of Wimbledon in the region of Yorkshire. At his request, a company called the Sports Turf Research Institute plants experimental grasses, subjecting them to tennis-style poundings for two weeks at a time to replicate the Wimbledon competition.

“Some of the grasses don’t have names, some of the grasses have got code numbers,” he said. Asked for his favorite code number, he said, “Aha, I’m not telling you.”

http://www.nytimes.com/2010/07/04/sport … ref=tennis

DUN I LOVE napisał:

Jeszcze 2 cytaty:
Nadal: "...na początku turnieju trawa była dużo szybsza, stąd mój problem ze złapaniem rytmu..." - odnośnie 5-setówek w 5 dniu.

Właśnie zastanawiałem się nad tym odnoście turniejów na trawie. Dwa tygodnie na jednym korcie sporo nadwyręża strukturę trawy, która w trakcie finałów wimbledońskich przypomina ziemię, piasek, więc staje się wolniejsza. I to jest faktycznie problem, bo jeśli gracz wychodzi na kort co 2,3 dni właściwości nawierzchni są różne i wyczucie piłki jest trudniejsze.

Niby ta sytuacja istniała od zawsze, bo nic dziwnego, że trawa się wydeptuje ale w związku z całkiem odmiennym stylem gry obecnie a 20 lat temu, kiedy odbijano lżej, akcje i mecze były krótsze, częściej schodzono do siatki a nie okopanie się baseline, więc nasilenie wydeptywania było mniejsze Chyba, że hoduje się teraz inną trawę.

Coś w tym jest, przecież obecny "król trawy" w finale przy siatce się nie pokazywał, co np 10 lat temu było nie do pomyślenia, wygrać Wimbledon i nie chodzić do sieci.

E: To też jest związane ze zmianą sposobu strzyżenie trawy, kombinuję się z tą nawierzchnią, aby stała się wolniejsza. W tamtym roku Llodra powiedział, że kort nr. 1 na RG przy słonecznej pogodzie jest szybszy niż wimbledońska trawa.

Ostatnio edytowany przez szeva (08-07-2010 23:59:45)