Tak jak w odp. nr 2. To już nie będzie to samo kiedy mój mistrz, mentor, achh można by było długo wymieniać odejdzie na zasłużony odpoczynek. Będzie to bolesny dzień dla mnie jak i całego świata tenisowego bo straci fenomenalnego gracza. Oczywiście grać, oglądać tenis będę, ale już nie będzie wyczekiwanych meczów, finałów które oglądałem wcześniej z zapartym tchem, nerwami, nieraz wzruszeniem. Skończy się pewien etap w mojej tenisowej przygodzie która jest dla mnie czymś niesamowitym.

Też się skłaniam ku drugiej opcji, choć w poprzednim przypadku miałem szczęście, że po Enquiście pałeczkę przejął Federer, więc może teraz też ktoś nowy będzie.

W moim przypadku po Fedzie zostaje jeszcze Rafa. Jeśli obaj odłożą rakiety na kołki, to obiorę strategię Jaccola, czyli zainteresowanie tenisem, a nie konkretnym zawodnikiem.

Odczujemy przygnębiającą pustkę

Opcja numer 2. New Balls to ostatnia generacja zawodników, którą mógłbym się pasjonować. Kiedy zaczynali wygrywać, ja byłem młodzieńcem w wieku szkolnym. Ciężko mi sobie wyobrazić bym mógł kibicować z taką pasją jak Roddickowi zawodnikowi, bądź zawodnikom, którzy mogliby być moimi kumplami ze szkoły, bądź młodszymi braćmi

Wiecie, jak się było młodszym człowiek sobie myślał "fajnie byłoby być na ich miejscu", teraz sobie myśle "cholera, czemu nie jestem i nie będę na ich miejscu ?!"

Ostatnio edytowany przez Bizon (31-01-2011 18:29:51)

Ja chyba nie będę w stanie emocjonalnie kibicować  żadnemu młokosowi. Dorastałem razem z New Balls, patrzyłem jak zmieniają się w dorosłych ludzi, jak rozwijają się ich osobowości. Może to dziwne, ale ja tenisistów odbieram na zupełnie innym, głębszym poziomie niż np piłkarzy.
Kibicowanie jakiemuś niewydarzonemu młodzieńcowi, który ma problem ze skleceniem dwóch zdań na jakikolwiek temat, to już nie dla mnie.

Dzień w którym Roger Federer rozegra swój ostatni mecz, będzie zarazem ostatnim, w którym włożę całe serce w kibicowanie tenisiście.

Nie uważam, żeby to było smutne. Raczej to będzie normalność. To nie o to chodzi, że będę oglądał bez emocji zupełnie, w każdym meczu który oglądam dłużej, wybieram sobie faworyta(jak nie za kimś, to przeciw komuś ), ale ja mam taką osobowość. Wszystko, albo (prawie) nic.
Na pewno polubię jeszcze wielu zawodników i będę za nimi, ale nie wyobrażam sobie takiego rodzaju nie wiem sam, więzi, oddania? Wiem że to brzmi zabawnie, może głupio, ale tak właśnie jest.

Anula tu się nie ma co podśmiewać, Federaści tak mają - Fed dla nas to wszystko. Robert to nie brzmi głupio, to jest sama prawda.

FEDEER napisał:

anula tu się nie ma co  podśmiewać, Federaści tak mają Fed dla nas to wszystko. Robert to nie brzmi głupio to jest sama prawda.

Jak mogłeś nawet tak pomyśleć. To straszne dla mnie, że nie dajecie sobie nawet maleńkiej szansy na nowe otwarcie i z góry zakładacie, że po Federerze już tylko "popiół i zgliszcza".

Robertinho napisał:

Oj nie chwytasz Anula.   Dla nas to nic złego, przeciwnie. Żaden "popiół i zgliszcza", tylko duma.

Ehh!. Widać mam bardziej pojemne serducho.
Jednak mężczyźni są z Marsa, a kobiety z Wenus.

Ostatnio edytowany przez anula (31-01-2011 19:18:16)