Wierzcie mi- ja jestem maniakiem sportowym, cholernym naÂłogowcem, ktĂłry Âżyje tylko z kibicowania. Miliony razy beczaÂłam po poraÂżkach naszych piÂłkarzy, wpadÂłam w zaÂłamanie nerwowe, jak siatkarze  przegrali na IO w Pekinie, moim zdaniem wygrany mecz z WÂłochami. PÂłakaÂłam, jak grali hymn dla Kubicy w Kanadzie. ZresztÂą, co bĂŞdĂŞ pisaĂŚ- to wszystko co przeÂżyÂłam kibicujÂąc, nadaje siĂŞ na napisanie ksi¹¿ki. Chyba zakochaÂłam siĂŞ w Federerze, bo on nie jest jednym z wielu, choĂŚ takim siĂŞ czuje i takim jest. GenialnoœÌ tego faceta polega na milionie drobiazgĂłw, ktĂłre obserwujĂŞ od dawna. NastawiaÂłam siĂŞ dziÂś na finaÂł w miarĂŞ przyjemny, spokojny- przecieÂż Roger po kapitalnym pó³finale miaÂł tylko przybiĂŚ swĂłj stempel na pucharze. Ale ten mecz mnie przerĂłsÂł emocjonalnie, od 15:00 byÂłam albo zdenerwowana, albo szczĂŞÂśliwa do cna, albo sfrustrowana, a gdzieÂś tak od stanu 9:9 w piÂątym secie, marzyÂłam by ten mecz wreszcie przestaÂł mnie mĂŞczyĂŚ. MyÂślaÂłam, Âże juÂż nigdy Federer nie przeÂłamie Roddicka. Za kaÂżdym razem, jak zdobyÂł punkt na 15-0 przy serwisie Amreykanina, od razu miaÂłam w gÂłowie myÂśl- moÂże to juÂż teraz? A potem dziesiÂątki razy Andy wygrywaÂł swoje podanie. W tym ostatnim gemie byÂło 30:0, potem nawet przewaga dla Roddicka, ale on wreszcie pĂŞkÂł, a Federer wygraÂł. BolaÂła mnie ta niesprawiedliwa poraÂżka Roddicka, ale jednoczeÂśnie cieszyÂłam siĂŞ jak dziecko z sukcesu Szwajcara. To wielki dzieĂą w moim Âżyciu kibicowskim. NaoglÂądaÂłam siĂŞ juÂż wszystkiego, widziaÂłam nawet MÂŚ w skokach narciarskich kobiet, ale to co staÂło siĂŞ dziÂś to nadbogactwo wraÂżeĂą.

http://www.youtube.com/watch?v=ujJOuDEOpQg

Jak przepraszal Samprasa to myÂślaÂłem ze padne ze wzruszenia..

DziĂŞki Andy, wspanialy turniej

Z drugiej jednak strony, gdyby Roddickowcom powiedziec dwa tygodnie temu ze Andy stoczy morderczy, lecz przegrany boj z Fedem w finale to wzieliby ten wynik w ciemno

Czy ja wiem, niby z Hewittem w 4 secie daÂł siĂŞ przeÂłamaĂŚ w dokÂładnie ten sam sposĂłb.

asiek napisał:

Fragment komentarza eksperta PrzeglÂądu Sportowego, Wojciecha Fibaka:

Bardzo szkoda mi Roddicka, nie zas³u¿y³ na tak¹ pora¿kê. Gra³ bezb³êdnie, regularnie, bardzo starannie, praktycznie w ogóle siê nie myli³, a w ostatnim gemie popsu³ wiêcej pi³ek ni¿ w ca³ym finale. Zaskoczy³ go nie Federer, bo on akurat nie uderza³ w niedziele genialnie, lecz cienie, dziwniej odbijaj¹ce siê œwiat³o, oœlepiaj¹cy blask, s³oùca chowaj¹cego siê za kortem.
Amerykanin zwyciĂŞÂżyÂł jednak mentalnie, bo nie daÂł siĂŞ zdominowaĂŚ i uciec rywalowi[...]Tenis potrafi byĂŚ brutalny: wÂśrĂłd mĂŞÂżczyzn o wyniku przesÂądza jeden moment sÂłaboÂści

Sie smiejesz , a chÂłop ma racje . Dwa rambole Roddicka w ostatnim gemie to najlepszy na to dowĂłd . Owszem mozna dopuÂściĂŚ teorie o slabnÂącym Roddicku , bo jak by nie patrzeĂŚ ten ostatni gem meczu byÂł  kolejnym w ktorym Andy przeÂżywaÂł kryzysowe chwile  , ale w tych poprzednich cieĂą dopiero niesmialo wkraczaÂł na kort , a amerykanin owe kÂłopoty prokurowaÂł sobie minimalnie wyrzucanymi uderzeniami . WracajÂąc do tej teorii o zmĂŞczeniu to mogÂło tak byc , a wtedy ma sie kÂłopoty z koncentracjÂą , na wydarzenia reaguje sie z opĂłznieniem i Âłatwiej o niecentryczne trafienia .   Federer grajÂąc w tym momencie na zacienionej  stronie kortu otrzymaÂł prezent z niebios ... doslownie . Jestem pewny Âże gdyby ten niefart z cieniem to by nie skoĂączyÂło sie tak banalnie , za pierwsza meczowÂą . Roddick spokojnie utrzymal by jeszcze kilka swoich serwisĂłw . Federer natomiast jako ze kondycyjnie jest nie do zajechania , i dlatego Âże w przeciwienstiwe do rywala okazaÂł sie na tym turnieju wybitnym specjalista od oszczĂŞdzania energii najpewniej i tak nie straciÂł by w ostatnim secie serwisu jako pierwszy   

 

FinaÂł sprawiÂł Âże z tych minionych dwoch tygodni najlepiej nie zapamiĂŞtam Rogera z Bazylei przechodzÂącego do historii , a bohaterstwo Ande'go Roddicka , i to nie tylko z gier z Hewittem czy Murrayem ale i tych z pierwszego tygodnia . Patrzac na trudy drogi do finaÂłu mozna ÂśmiaÂło powiedzieĂŚ ze wszystkie kÂłopoty go zahratowaÂły . Nie bylo go jednak w finale gdy nie pokaz walecznoÂści ktorÂą spokonie moÂżna by obdzieliĂŚ kilku rzymskich gladiatorĂłw . Roddick byÂł po prostu wielkoÂściÂą nad wielkoÂści .

FinaÂł :

  IleÂż to widzielismy meczy Roddick vs Federer w ktĂłrych to ten pierwszy bardzo chciaÂł zaimponowaĂŚ , ale prĂŞdzej czy pĂłzniej zostaÂł sprowadzany do parteru bo okazywalo sie Âże poza serwisem nie bardzo miaÂł czym wlaczyc , bo wszystkie inne bronie byly perfekcyjnie pacyfikowane . Andemu zawsze wmawiano Âże jak chce wygrac ze swoim katem to musi serwowaĂŚ po trzy asy w gemie , i musi tez obowiÂązkowo w grze na wymiane balansowaĂŚ na granicy ryzyka . Wczorajszy finaÂł pokazal cos zupeÂłnie innego . Do obalenia tych mitĂłw potrzeba bylo jednak dopiero tak wytrawnego stratego jak Larry Stefanki . Dwa dni wczesniej autorska taktyka tego pana atakowania drugich serwisow Mareja przyniosÂła peÂłne powodzenia , na Federera przygotowaÂł coÂś extra tj huraganowe ataki do siatki poparte jednak znakomitym plasingiem maxymalnie utrudniajÂącym Fedowi miniĂŞcie . Szwajcar mimo tych niedogodnoÂści nie raz i nie dwa odgrywaÂł takie szczurki , Âże starczylo by na Raftera czy Henmana w chwilach ich najwiekszej glorii , ale nie na Roda , ten niejako w zastĂŞpstwie Rogera popisywaÂł sie cudownÂą rĂŞka o mieki nadgarstku ( Rod ! ) , ze nie wspomne juz o granych z aptekaska precyzjÂą pó³ voleyach teÂż by Roddick ( zeby nie bylo wÂątpliwoÂści ) . Jesli jestem juz przy temacie netowym to musze powiedziec ze Fed z kolei to ewidentnie baÂł siĂŞ miniĂŞc A-roda , bo jak inaczej wytlumaczyc fakt Âże linie pola serwisowego przekraczaÂł z lekiem  jakby ta byla pod prĂŞdem ?

SzokujÂące byÂło tez to Âże Rod wcale nie musiaÂł "szukaĂŚ" siatki by punktwaĂŚ Feda , robil to rownie swobodnie z lini koĂącowej . Doprawdy nigdy wczesniej nie widzialem Roddicka tak dobrze wybierajÂącego wlasciwe momenty do ataku  , w tych przebijankach bywaÂł dokladniesjzy i sprytniejszy , myslaÂł , potrafiÂł przeiwdywaĂŚ posuniecia rywala , jednym slowem Fed taĂączyÂł w rytm tego co zagraÂł mu Rod ! ,  a wymiany ktore zawsze bylo zmora Andego tj te przegrywaÂł przez brak wyobrazni taktycznej mozna bylo policzyc na palcach jednej z rÂąk , to o tyle istotne Âże normalnie byÂło tego dziesiÂątki .
Dla mnie to jest nie do uwierzenia jak zmieniÂła sie Jego wizja gry  . Jezeli on dalej ma zamiar graĂŚ taki tenis , to ja juz nie czuje sie w obowiÂązku wybrzydzania na jego styl , a nawet jesli nie to i tak uciszyÂł mnie na wieki wieki .

Na Roda oczywiscie mozna psioczyĂŚ za to co zrobiÂł w Tb drugiego seta , mĂłwic ze to frajerstwo spoza poziomu , ale tak naprawde Fed tylko w sobie znany sposĂłb odwrociÂł losy tego Tb , Andemu zabrakÂło niewiele , bo tylko pierwszego serwisu przy 6-5 . Co by bylo przy 2-0 ? Roger zapewne odkleiÂł by sie w koĂącu od lini koĂącowej , wyzwoliÂłby z siebie wiĂŞcej agresjii oraz inicjatywy i zacz¹³ atakowac po swoim pierwszym , a i pewnie drugim serwisie jak podczas finaÂłu TMC 05 z Nalbem , ale kto to moÂże wiedzieĂŚ  jakby to sie wowczas potoczyÂło , moze wygrywaÂłby przy tej asitce 9 z 10 piÂłek , a moÂże ten agresywny styl obrociÂłby sie przeciwko niemu . Ja nie mam zdania . KoĂączÂąc napisze jeszcze Âże jak na stawke , i ca³¹ tÂą otoczke to i z poziomem sportowym bylo rewelacyjnie .

Ostatnio edytowany przez Alvaro (07-07-2009 05:45:35)