Del Potro comes of age

Roger Federer had contested 20 Grand Slam finals prior to his 3-6, 7-6 (5), 4-6, 7-6 (4), 6-2 loss to Juan Martin del Potro in the 2009 US Open final, but he had only taken defeats to one man, Rafael Nadal, during the five occasions he was unable to hoist the big trophy.

But the world No. 1 had never been asked to do what the 20-year-old Argentine required of him, which was to match his nuclear power over a four-hour period and find a way to hit through and around a younger man who was overmatching him off the ground, was serving bigger and returning with more confidence and force.

Federer had chopped down plenty of pure power players before and had beaten del Potro six straight times coming into the match, but the tall free-swinger from Tandil was less mature then, was lacking in fitness and didn't really believe that when crunch time came he would have more answers.

But outside of a nervous first set, he largely out-played one of the greatest players in US Open history, a man who had won five successive Opens and who had played so well from 2004-2008 that he was never forced to contest a five-setter in a final.

“Five was great, four was great, too,” said Federer, who won Roland Garros and Wimbledon this year but fell in Australia and New York. “Six would have been a dream, too. Can't have them all. I've had an amazing summer and a great run. I'm not too disappointed just because I thought I played another wonderful tournament. Had chances today to win but couldn't take them. It was unfortunate. I thought he hung in there and gave himself chances and, in the end, was the better man.”

Del Potro kept hitting out with his forehand, even though Federer's is oh-so-dangerous, but made the right decision, as he ended the contest with 37 forehand winners to just 20 from Federer. The Argentine had little trouble hammering into Federer's weaker backhand side with searing cross-court backhands, finally got enough rhythm with his two-handed backhand to be able to pass the on-rushing Swiss, and moved at times, like, well, Nadal.

During the sixth game of the fourth set, after chasing down a Federer blast near the wall and curling it for a forehand winner around the net post, he scooted around, high-fiving the crowd.

A quiet and modest guy, del Potro didn't back away from the occasion and reveled in it, waving to his large contingent of Argentine fans to get himself pumped up and looking up in sheer joy as they serenaded him with cries of “Ole, Ole, Delpo.”

He faced down Federer in the second-set tiebreaker by blasting an inside-out forehand winner to take the set. He survived a major hiccup in the third set, when he double faulted twice to lose the set.

“When I lost the third set, going to break up, I start to think bad things,” del Potro said. “It was so difficult to keep trying to keep fighting. But one more time, the crowd and the fans helped me a lot to fight until last point. I think I have to say thank you to everyone for that."

Down 4-5 at 30-30 and just two points from defeat in the fourth set, del Potro nailed an ace and forehand down-the-line winner. He then took the tiebreaker when Federer committed two uncharacteristic forehand errors, and in the fifth set, the 6-foot-6 del Potro stepped on the gas quickly.

He broke Federer early with a wicked forehand cross-court passing shot to 2-0, and at his third match point at 5-2, hit another heavy forehand that a defensive Federer couldn't handle.

He dropped onto his back, looking like a towering snow angel in search of the first fall signs of winter flurries and later gave a tearful thanks to his family and friends back in Tandil.

“My dream done. It's over,” said del Potro, who became the first Argentine male to win the title since Guillermo Vilas in 1977. “I will go home with a trophy, and it's my best sensation ever in my life.

"I didn't have the experiences in these types of matches. Last night was terrible. I couldn't sleep. I was playing the best player ever in such a big stadium and in a Grand Slam final, and it weighed heavily on me. But I knew I had to keep fighting because it was Grand Slam final, and the crowd was supporting me so much that they deserved it. They lifted me, and finally I was able to turn it around mentally. It was an amazing match, amazing people. Everything is perfect.”

Del Potro is only the fourth player since Federer won his first major at 2003 Wimbledon to break the Nadal-Federer stranglehold at the majors. One of the other men, 2005 Australian Open champion Marat Safin, will retire at the end of this year. That leaves 2003 U.S. champion Roddick, 2008 Australian titlist Novak Djokovic and del Potro to contend with the Swiss and the Spaniard, who have won 21 majors in that period.

Del Potro is the first guy to beat Nadal and Federer back-to-back at a major -- no small feat. Like Safin did to Pete Sampras back at the 2000 US Open, the young guy with a blinding haymaker knocked out a stunned older legend. He has the on-court tools and, apparently, the willpower.

That should clearly make him a significant part of the conversation in years to come in his beloved New York.

“Of course, I will be in the history of this tournament,” del Potro said. "That's amazing for me. I have new opportunities in the other Grand Slams to win because if I did here, if I beat Nadal, Federer and many good players, maybe I can do one more time.”

http://www.usopen.org/en_US/news/articl … 09859.html

Juan MartĂ­n del Potro can extend golden age of tennis

Just when we thought that men’s tennis could not get any better, Juan MartĂ­n del Potro explodes into life in New York with a performance that must rank among the most impressive in the recent history of grand-slam competitions.

The final may not have had the emotional intensity of Rafael Nadal’s victory over Roger Federer in Melbourne in January or the longevity of Federer’s epic defeat of Andy Roddick at Wimbledon, but it was nevertheless a match for the ages.

Make no mistake, Federer was near the peak of his considerable powers at the Arthur Ashe Stadium on Monday night. Other than his first serve, which was not firing quite as he would have liked, his strokes were immaculate, his movements characteristically lithe and graceful and his competitiveness visceral. Over the course of the first set and a half, Federer seemed to be on course for an extraordinary sixteenth grand-slam event title.

But the manner of Del Potro’s fightback tells us much about the young Argentinian’s potential to become a multiple grand-slam tournament winner.

We have long known about the power he packs in those low-trajectory groundstrokes, but what we witnessed in the US Open final was a capacity to hit the lines with relentless accuracy, combined with a canny willingness to tease the arc of Federer’s backhand. This was not merely a masterclass in ferocity, but, at times, in finesse.

And in resilience. When Del Potro double-faulted twice in a row to hand Federer the third set, it seemed like the end of the road for the 20-year-old. Many have reached the final of a grand-slam tournament only to find themselves overwhelmed by the unique demands of playing the climactic match and, over the course of those two points, Del Potro seemed to dwindle from thrusting pretender to overawed novice. The demons were out in force, playing with his mind, testing his nerves, posing questions that seemed, momentarily, unanswerable.

But answer them he did, breaking serve in the fifth game of the fourth set and winning his second tie-break of the match. By the closing stages of the final set, Federer seemed thoroughly unsure how to adjust his strategy to counter the awesome power of an opponent whose stature was growing before our eyes.

The Swiss battled valiantly, as he always does, but by the final point he seemed outgunned and, against all expectation, out of ideas.

The great joy of men’s tennis in recent years has been in witnessing the wondrous contrast in styles and temperaments of its two leading practitioners. Federer and Nadal have given us a series of unforgettable duels — the poet going head-to-head with the warrior in what sometimes seemed less like a sporting rivalry than a philosophical dispute about how sport should be played. The joy was to be found not just in the aesthetics of their contests, but in a deeper, almost ideological, dialogue.

But while thrilling, this rivalry has long been accompanied by a fear that the men’s game will be thoroughly impoverished by the retirement (through injury or age) of either man; that what has become a golden age will end the moment the curtain falls on their long struggle for supremacy.

However, the improbable emergence of Del Potro alongside Novak Djokovic and Andy Murray ought to go some way to placating that fear. This is a golden age that may endure for a good while yet.

Del Potro’s most formidable asset is that he has the game to test Nadal, the player most likely to vie with him — assuming a full recovery from injury by the Spaniard — over the coming months and years.

Nadal’s most potent weapon is to be found in the vertiginous bounce of his groundshots, particularly his forehand on the diagonal, which force right-handed opponents to execute their backhands from around the vicinity of their necks.

But Nadal’s use of this tactic looked ever more forlorn as his semi-final with Del Potro wore on at the weekend. The Spaniard used devilish quantities of top spin, his follow-through sometimes culminating more than a foot behind his head, but on each occasion he merely succeeded in teeing up the ball for his 6ft 6in opponent.

Del Potro’s height is such that steep bounce causes him few difficulties, the Argentinian simply leaning into the ball with his double-hander. The 6-2, 6-2, 6-2 scoreline was Nadal’s most one-sided defeat in a grand-slam event.

Would an injury-free, crusading Nadal have been outclassed by Del Potro at Flushing Meadows? Has Federer the appetite to face down a new challenge from yet another young pretender? Will Del Potro’s hunger remain intact, having won his first grand-slam tournament title, and does he have a B-game to go with his brilliant A-game? These are some of the urgent and tantalising questions that have emerged as the tennis world has swung — once again — on its axis.

From a more partisan perspective, here is another: where does Murray fit in to the new order? The Scot was deeply disappointing in his fourth-round, straight-sets defeat by Marin Cilic and will be painfully aware that comparisons to Colin Montgomerie — who has failed to win a major championship in golf — have already started to be made.

This is more than a little unfair, given Murray’s relative youth, but with every passing failure in a grand-slam tournament, the monkey will grow ever larger on his back.

One thing is certain: the emergence of Del Potro as the most exciting young player in tennis has made Murray’s task that much harder.

http://www.timesonline.co.uk/tol/sport/ … 836271.ece

Del Potro zrobiÂł prawdziwÂą furorĂŞ w Argentynie Nie wiem czy moÂżna tu ale wkleje kilka zdjĂŞĂŚ z powitania, jak ktoÂś czasem nie widziaÂł:

Bacznie obserwujĂŞ rozwĂłj kariery DelPo i widze z kaÂżdym miesiÂącem duÂże postĂŞpy na tego chÂłopaka zwrĂłciÂłem uwagĂŞ  latem ub.roku gdy miaÂł ta seriĂŞ zwyciĂŞskich turniejĂłw, ale co zrobiÂł w tym sezonie, przechodzi wszelkie pojĂŞcie!!! QF w AO SF w RG i wygrana w USO, ciekawe na co jeszcze staĂŚ JMDP. Chyba za duÂżo poÂświĂŞtowaÂł po USO bo dzisiaj polegÂł w 1R w Tokio z Rogerem-Vasselinem

Del Potro commits to Queen's Club tournament

LONDON (AP)—U.S. Open champion Juan Martin Del Potro will play at next year’s Queen’s Club tournament in an effort to improve his grasscourt game ahead of Wimbledon.

The fifth-ranked Argentine beat Roger Federer in the U.S. Open final but has never advanced past the second round in three appearances at Wimbledon.

Del Potro says “this is the perfect opportunity for me to improve my game on the surface. Many players have done well at Queen’s in the past and then gone on to win at Wimbledon. I hope that this can happen for me also.”

John McEnroe, Jimmy Connors, Boris Becker, Pete Sampras, Lleyton Hewitt and Rafael Nadal have all won the Wimbledon men’s singles title after victory at Queen’s.

The Wimbledon warmup event is scheduled for June 7-13.

http://www.tennis.com/news/news.aspx?id=192290

http://www.tenis.sport24.pl/news/show/1 … del-potro/

Magiczny czas Juana Martina Del Potro

Maj¹cy 198 cm wzrostu, Juan Martin del Potro nazywany "Wie¿¹ Tandilu" jest najwy¿szym w historii tenisist¹, który wygra³ turniej Wielkoszlemowy. Kim tak na prawdê jest cz³owiek, który oczarowa³ wszystkich podczas US Open?

Parada na czeœÌ argentyùskiego mistrza zaczyna siê na skrzy¿owaniu Road 226 i Newton Avenue, jednej z g³ównych ulic Tandilu. Juan Martin del Potro przez krótkie, ale bardzo cenne chwile wita siê z rodzin¹, a nastêpnie wspina siê na jaskrawy czerwony samochód stra¿acki, by rozpocz¹Ì przeja¿d¿kê wœród mieszkaùców jego rodzinnego miasta.

T³um wpatruje siê z zachwyceniem na nowego mistrza US Open. Del Potro w³aœnie powróci³ z d³ugiej podró¿y, gdzie na nowojorskich kortach pokona³ Rafaela Nadala i Rogera Federer, zdobywaj¹c swój pierwszy wielkoszlemowy tytu³.

Wielki powiew emocji i czas jakby siĂŞ zatrzymaÂł.

Emocje Del Potro zmieniajÂą siĂŞ dramatycznie. Siedzi nieruchomo, a z oczu napÂływajÂą mu Âłzy, bezgranicznego szczĂŞÂścia. Obejmuje twarz obiema rĂŞkami. MieszkaĂący jego Tandilu, dopingujÂą go krzyczÂąc jego nazwisko, skandujÂąc "Delpo".


„SÂłyszaÂłem tylko: " Delpo, Delpo" i to wszystko, nic poza tym. Te samochody, motocykle, to byÂło szalone”, mĂłwi del Potro, ktĂłry teraz siedzi wygodnie na skĂłrzanej kanapie w jednym z liczonych pomieszczeĂą budynku rady miasta. „A potem, jak gdyby rzeczywistoœÌ powrĂłciÂła, a ja wci¹¿ nie mogÂłem pÂłakaĂŚ”

„Moi przyjaciele powiedzieli mi, Âże prawie jedna trzecie ludnoÂści Tandilu tam byÂła, nigdy nie zapomnĂŞ tego momentu, to najwspanialsze chwile w moim caÂłym Âżyciu.”, Tandil liczy okoÂło 130.000 mieszkaĂącĂłw, natomiast szacuje siĂŞ, Âże 40.000 zebraÂło siĂŞ na ulicach miasta, aby powitaĂŚ ich bohatera.

NastĂŞpnie 20-letni mistrz, daÂł serdeczne przemĂłwienie z balkonu, przyznajÂąc, Âże czuje siĂŞ, jak "prezydent". Po przemĂłwieniu do tÂłumu, otrzymaÂł klucze Tandilu od gubernatora.

Nastêpny przystanek ceremonii powitalnej Juana Martina to klub Independiente, w którym nowo koronowany mistrz US Open zacz¹³ graÌ w tenisa.

WÂśrĂłd kibicĂłw stoi kobieta, Viviana, ktĂłra trzyma rakietĂŞ, na ktĂłrej poÂłoÂżone jest parĂŞ jajek. "Nie rozumiesz tego Âżartu? Oznacza to, Âże jest to tenisista z jajami!” mĂłwi, ÂśmiejÂąc siĂŞ gÂłoÂśno.

Dzieci wspinajÂą siĂŞ na drzewa, aby uzyskaĂŚ lepszy widok "Delpo".

"MĂłj ojciec przyjechaÂł odebraĂŚ mnie w szkole przed zakoĂączeniem lekcji" wyjaÂśnia 11-letni Alejandro. "Nie chce przegapiĂŚ tej szansy, by zdobyĂŚ jego autograf. PoÂłowa klasy byÂła pusta, kiedy wyszedÂłem.

Fani majÂą silne poczucie zwiÂązku z del Potro, a nawet konkurujÂą ze sobÂą.

"Znam jego siostrĂŞ od dziecka."
„KupowaÂłem steki w sklepie miĂŞsnym jego dziadka „
"PowiedziaÂłem Juanowi Martinowi, Âżeby nie graÂł w piÂłkĂŞ, ale w tenisa ..."

Lista siĂŞ nie koĂączy. KaÂżdy myÂśli, Âże wie o del Potro wiĂŞcej niÂż inni.

Del Potro graÂł w tenisa oraz piÂłkĂŞ noÂżnÂą. Ale w wieku 12 lat, musiaÂł dokonaĂŚ wyboru i z zimnÂą krwiÂą - wybraÂł tenisa. „Teraz jestem najgorszym piÂłkarzem jakiego kiedykolwiek widzieliÂście. StraciÂłem wszystkie moje zdolnoÂści w tym sporcie," przyznaje z uÂśmiechem del Potro

Drugi na liœcie popularnoœci tej wielkoszlemowej, popo³udniowej euforii w Tandil jest Marcelo Gomez. On nie tylko trenowa³ del Potro od dzieciùstwa i przekona³ go, aby ten wybra³ tenis i rzuci³ pi³kê no¿ne¹, lecz tak¿e Gomez wspó³pracowa³ z Mariano Zabaleta, Juanem Monaco, Maximo Gonzalezaem i Diego Junqueira.

Co takiego jest w tym mieÂście, w Tandil, znajdujÂącym siĂŞ na poÂłudniowy zachĂłd od Buenos Aires, ktĂłry byÂł wczeÂśniej znany tylko z gĂłr i wĂŞdlin?

Marcelo Gomez, trener w Independiente, odpowiada: "KaÂżdy mnie pyta, czy istnieje jakaÂś tajemnica Tandilu. Trzeba ciĂŞÂżko pracowaĂŚ kaÂżdego dnia, to nasze przesÂłanie. Dzieciom rozpocz¹Ì proces starej metody gry na Âściance. ZachĂŞcamy dzieci rĂłwnieÂż do czystej i eleganckiej gry. KaÂżemy im zachowywaĂŚ siĂŞ poprawnie. Czy widziaÂłeÂś, Âżeby del Potro czy Monako rzucili swoje rakiety o kort w gniewie? Ja nie widziaÂłem.”

"Po zwyciĂŞstwo Juana Martina, mamy setki e-maili z proÂśbÂą o zapisanie siĂŞ do naszego tenisowego klubu. Ludzie z Brazylii, Urugwaju, Chile, Ekwador piszÂą do nas.", wyjaÂśnia Gomez. "Jest prawie sto dzieci na liÂście oczekujÂących. MusieliÂśmy zatrudniĂŚ nowych instruktorĂłw i planujemy budowĂŞ kilku nowych kortĂłw".

Gomez, trenowa³ del Potro a¿ do roku 2007, kiedy wschodz¹ca gwiazda tenisa rozpoczê³a wspó³pracê z Franco Davin, który zreszt¹ jest wychowankiem klubu Independiente.

Davin obecnie doprowadzi³ dwóch zawodników do tytu³ów wielkoszlemowych. By³ trenerem Gastona Gaudio, gdy ten zdoby³ tytu³ Roland Garros 2004 i obecnie trenuje del Potro, który triumfowa³ w tym roku na Flushing Meadows.

Del Potro juÂż wyznacza sobie cele na przyszÂły sezon i trzeÂźwo patrzy na swoje umiejĂŞtnoÂści.

"ChcĂŞ zdobyĂŚ wiedzĂŞ i rozwijaĂŚ mojÂą grĂŞ. Mam zamiar poprawiĂŚ wolej, serwis, myÂślĂŞ, Âże idĂŞ w dobrym kierunki", mĂłwi del Potro. " Mam dobry serwis, ale jeÂżeli nie podszlifujĂŞ swojego volleya, jeÂżeli nie nauczĂŞ siĂŞ koĂączyĂŚ punkty przy siatce, nie bĂŞdĂŞ zbyt czĂŞsto pokonywaÂł najlepszych."

Del Potro obecnie zaserwowaÂł 510 asĂłw, a sÂą to statystki przed rozpoczĂŞciem Barclays ATP World Tour Finals.

Poczucie na korcie i stabilna forma jest nie zbêdna do bycia liderem rankingu ATP. "Juan Martin na pewno postara siê byÌ numerem jeden w niedalekiej przesz³oœci. On pokona³ ju¿ wszystkich najlepszych ch³opaków, z wyj¹tkiem Novaka Djokovica. Do tego ma zaledwie 21 lat", mówi Davin. "Jednak wszyscy wiemy, ¿e to bardzo trudne zadanie. Mo¿esz przyjrzeÌ siê historii Nadala: od zdobycia wielkiego szlema zacz¹³ byÌ jednym z najlepszych tenisistów œwiata".

Del Potro sÂądzi, Âże aby dorĂłwnaĂŚ Rafaelowi Nadalowi czy Rogerowi Federerowi czeka go dÂługa i Âżmudna praca. "Aby byĂŚ jak oni, bĂŞdĂŞ musiaÂł wygraĂŚ US Open co najmniej dziesiĂŞĂŚ razy w roku", Âżartuje. "Oni (Federer i Nadal przyp. red) nie majÂą tylko czterech czy piĂŞciu dobrych tygodni, oni grajÂą niesamowicie przez caÂły rok. Ja natomiast jestem nie stabilny, odpadÂłem w pierwszej rundzie turnieju w Tokio ".

Juan Martin Del Potro to skromny tenisista z Tandil. Nie czuje siĂŞ gwiazdÂą. ”Nie byÂłem gotowy na to, co przyszÂło po US Open, " przyznaje del Potro. "Ledwo mogÂłem zobaczyĂŚ mojÂą rodzinĂŞ, daÂłem niezliczonÂą iloœÌ wywiadĂłw, byÂłem nawiedzany przez paparazzi, jakbym byÂł gwiazdÂą telewizji. To nowe doÂświadczenie, muszĂŞ siĂŞ chyba przyzwyczaiĂŚ. „

Davin lubi del Potro za to, Âże potrafi skupiĂŚ siĂŞ na pracy, ale ostrzega, Âże jest on tak skromny, Âże gasi pragnienie sukcesu. "CzÂłowiek musi wierzyĂŚ w siebie! BiÂł Federera, Nadala i Murray’a po raz pierwszy w swojej karierze, a nie nieliczÂących siĂŞ tenisistĂłw!".

Zgodnie z oczekiwaniami, zachêcaj¹ce s³owa pochodz¹ tak¿e od rodaków del Potro. "To co on osi¹gn¹³ jest przyk³adem dla m³odszych dzieci," mówi David Nalbandian. "Jednak nie musi siê œpieszyÌ i nie naciskajmy na niego. On musi mieÌ czas, ustatkowaÌ siê, a nastêpnie biÌ wy¿ej rozstawionych ch³opaków."

Juan Monaco, dÂługoletni przyjaciel, myÂśli, Âże del Potro ma przewagĂŞ nad Murray’em czy Djokovicem. „On ma lepszy, bardziej wydajny styl gry. Czas pokaÂże, ale to zdecydowanie przykÂład na przyszÂły numer jeden rankingu."

Legenda tenisa, Guillermo Vilas dodaje: "OsiÂągajÂąc wielkoszlemowy turniej w tym wieku, Âświadczy o tym, z jakim czÂłowiekiem mamy do czynienia. On ma wiĂŞcej w sobie ognia niÂż Murray, ale musi graĂŚ idealnie, moÂże go pokonaĂŚ".

Juan Martin wyci¹gn¹³ ciekaw¹ teoriê, na temat swojego przodownictwa w rankingu ATP, pó³ ¿artem mówi: "Jestem jeszcze m³ody. Bêdê gra³ dalej na tym poziomie , a potem Roger, a nastêpnie Rafa odejd¹ na emeryturê, bêdê lepszym graczem i wtedy mogê byÌ nr 1 ".

JuÂż dziÂś swĂłj pierwszy mecz zagra Juan Martin Del Potro w koĂączÂącym sezon turnieju w Londynie. Czy wygra, czas poka¿ê. Eksperci mĂłwiÂą, Âże ma on potencjaÂł, ale ma teÂż czas. Faktem pozostaje jednak, Âże Juan Martin Del Potro to czÂłowiek skromny, z poczuciem humoru. Jest to wysoki czÂłowiek, a jego wzrost odpowiada jego talentowi. Mistrz US Open 2009 to po prostu – Juan Martin Del Potro z magicznego Tandil.

[b] Ale ArgentyĂączyk ma receptĂŞ na Szwajcara. OgraÂł go w finale tegorocznego US Open, siĂŞgajÂąc po pierwszy wielkoszlemowy tytuÂł.

Hmm ciekawe, myÂślaÂłem, Âże jak ktoÂś wygraÂł 6 na 7 meczy to ma jakieÂś pojĂŞcie o ogrywaniu tego rywala.

O rety, zamiast "znalazÂł", napisali "ma", juÂż nie bÂądzcie tacy zasadniczy.

Ostatnio edytowany przez Robertinho (25-11-2009 16:09:23)

Del Potro uratowaÂł finaÂł sezonu

Ma³o brakowa³o, a faworyzowany Juan Martin Del Potro podzieli³by los Rogera Federera. W pó³finale World Tour Finals bliski pokonania Argentyùczyka by³ rezerwowy Robin Soderling. O awansie do wielkiego fina³u sezonu decydowa³ tie-break. Del Potro wygra³ 7:6 (7-1), 3:6, 7:6 (7-3).

Soderling miaÂł w ogĂłle nie odegraĂŚ w Londynie wiĂŞkszej roli. Jeszcze kilka dni przed rozpoczĂŞciem imprezy w O2 Arenie Szwed mĂłgÂł siĂŞ jedynie cieszyĂŚ z miana rezerwowego. Wszystko zmieniÂło siĂŞ, gdy z rywalizacji wycofaÂł siĂŞ Andy Roddick.

Pogromca Rafela Nadala z tegorocznego Rolanda Garrosa wskoczyÂł na miejsce Amerykanina i wykorzystaÂł ÂżyciowÂą szansĂŞ. W dwĂłch pierwszych meczach ograÂł zdecydowanych faworytĂłw grupy. Najpierw ponownie zaÂłatwiÂł Nadala, a potem Novaka Djokovicia. ZatrzymaÂł siĂŞ dopiero na NikoÂłaju Dawidience, ale i tak razem z Rosjaninem przeszli dalej.

Soderling wygra³ pierwszego seta po tie-breaku, w drugim rozstawionemu z pi¹tk¹ Del Potro uda³o siê odrobiÌ straty. Po szeœciu gemach trzeciej ods³ony zanosi³o siê na klêskê Argentyùczyka. Soderling prze³ama³ rywala i wyszed³ na prowadzenie 4:2. Nie wytr¹ci³o to jednak Del Potro z równowagi. Triumfator tegorocznego US Open spi¹³ siê na ostatnie gemy i doprowadzi³ do drugiego w tym meczu tie-breaka.

Potem posz³o mu jak z p³atka, bo pierwszy punkt przegra³ dopiero przy stanie 4:0. Wypracowana na pocz¹tku przewaga wystarczy³a do zwyciêstwa. Nie dosz³o zatem do drugiej niespodzianki w pó³fina³ach Word Tour Finals, bo wy¿ej rozstawiony Del Potro nie podzieli³ losu lidera œwiatowych list Rogera Federera, który sensacyjnie przegra³ z Dawidienk¹.

- GraÂłem przeciwko bardzo, bardzo mocnym rywalom. Dwa mecze wygraÂłem, dwa przegraÂłem. PokazaÂłem, Âże mogĂŞ z nimi rywalizowaĂŚ - podsumowaÂł Soderling, ktĂłry moÂże byĂŚ zadowolony z wystĂŞpu w O2 Arenie.

- By³o blisko... - g³êboko odetchn¹³ Del Potro, któremu uda³o siê wyjœÌ z nie lada opresji. Argentyùczyk by³ pe³en uznania dla rywala. - Ma za sob¹ œwietny sezon. ¯yczê mu wszystkiego dobrego w kolejnym - komplementowa³ Szweda.

Robin Soderling po raz pierwszy w karierze finiszuje w najlepszej dziesi¹tce. Apetyt roœnie jednak w miarê jedzenia. - Chcê byÌ silniejszy. Chcê byÌ szybszy. Chcê byÌ lepszy - zapowiedzia³ po osi¹gniêciu pó³fina³u World Tour Finals.

tenisowy.com

Bohaterowie sezonu: Juan MartĂ­n del Potro

Juan MartĂ­n del Potro byÂł bezsprzecznie jednym z bohaterĂłw sezonu 2009. ArgentyĂączyk po raz pierwszy wystÂąpiÂł w wielkoszlemowym finale i na Flushing Meadows od razu ÂświĂŞciÂł wielki triumf. NiezwykÂły wyczyn jak na tenisistĂŞ, ktĂłry jeszcze na poczÂątku lipca ubiegÂłego sezonu nie miaÂł na swoim koncie Âżadnego tytuÂłu i byÂł poza czoÂłowÂą 50 rankingu.
Jego droga do chwaÂły rozpoczĂŞÂła siĂŞ w lipcu 2008 roku, gdy wygraÂł imprezĂŞ w Stuttgarcie. Potem triumfowaÂł w trzech kolejnych turniejach, a jego seriĂŞ 23 kolejno wygranych spotkaĂą przerwaÂł dopiero w ĂŚwierĂŚfinale US Open Andy Murray. Del Potro w ciÂągu niespeÂłna dwĂłch miesiĂŞcy awansowaÂł z miejsca 65. do czoÂłowej 20, a sezon ukoĂączyÂł w Top10 i zwieĂączyÂł go wystĂŞpem w Masters.

2009 rok Argentyùczyk rozpocz¹³ od wygrania turnieju w Auckland i ÌwierÌfina³u Australian Open. Bardzo dobrze wypad³ we wszystkich wielkoszlemowych turniejach za wyj¹tkiem Wimbledonu, z którego w II rundzie wyeliminowa³ go Lleyton Hewitt. We French Open doszed³ do pó³fina³u, przegrywaj¹c po emocjonuj¹cym piêciosetowym boju z Rogerem Federerem. Kilka miesiêcy póŸniej zrewan¿owa³ siê Szwajcarowi za tê pora¿kê po równie wspania³ym spotkaniu. Do tego zdoby³ jeszcze tytu³ w Waszyngtonie i w ci¹gu 1,5 roku zaliczy³ siedem triumfów w cyklu ATP World Tour.

Del Potro jako 21-letni tenisista zosta³ pi¹tym najm³odszym triumfatorem US Open w erze Open. Ten magiczny dla siebie sezon zwieùczy³ drugim wystêpem w Turnieju Mistrzów. Tym razem doszed³ a¿ do fina³u, przegrywaj¹c z rewelacyjnie dysponowanym Niko³ajem Dawidienk¹. Obdarzony znakomitymi warunkami fizycznymi Argentyùczyk bardzo szybko mo¿e dostaÌ siê na sam szczyt rankingu ATP. Fina³ US Open, w którym przez pó³tora seta nic mu siê nie uk³ada³o pokaza³ jego wielki atut, jakim jest odpornoœÌ psychiczna.

Olbrzymia determinacja, nies³ychana wola walki i nadzwyczajne opanowanie - Argentyùczyk to po prostu urodzony zwyciêzca. Poczu³ wielk¹, zewnêtrzn¹ si³ê, w finale US Open nie prosi³ Federera o najni¿szy wymiar kary
. PrzeczekaÂł napĂłr Szwajcara i w odpowiednim momencie uderzyÂł. ZachowaÂł siĂŞ jak doÂświadczony zawodnik, a nie jak nowicjusz. Del Potro w porĂłwnaniu
z ubieg³ym sezonem, w którym wyp³yn¹³ na szerokie wody, jeszcze poprawi³ swoj¹ grê
. JeÂżeli majÂąc Âświetny serwis
, poraÂżajÂący forhend i bardzo solidny oburĂŞczny bekhend poprawi grĂŞ przy siatce, to w przeciÂągu dwĂłch sezonĂłw ma szansĂŞ zostaĂŚ numerem jeden na Âświecie
jako pierwszy argentyĂąski zawodnik.

Guillermo Vilas byÂł wiceliderem Âświatowego rankingu i zdobyÂł cztery wielkoszlemowe tytuÂły. Czy w Argentynie pojawiÂł siĂŞ ktoÂś, kto bĂŞdzie w stanie przyĂŚmiĂŚ jego dokonania? Na razie del Potro zostaÂł drugim po Vilasie (1977) argentyĂąskim triumfatorem US Open.

http://www.sportowefakty.pl/tenis/2009/ … del-potro/

Specjalnie wytÂłuÂściÂłem te 2 zdania, bo siĂŞ z nimi absolutnie zgadzam, Del Potro to moÂże byĂŚ przyszÂły nr1

Ostatnio edytowany przez szeva (09-12-2009 23:54:56)